Onroerende voorheffing (definitie, voorbeelden) - Hoe te berekenen?

Definitie vermogensbelasting

Onroerende voorheffing is een belasting die door erfgenamen wordt geheven over het geërfde vermogen na het overlijden van de vermogenshouder en wordt berekend op basis van de marktwaarde van het / de betreffende actief (en). Er wordt echter een limiet toegepast waarover de belastingen worden toegepast, plus het bedrag dat de limiet overschrijdt, komt alleen in aanmerking voor dergelijke belasting.

• In de VS heeft IRS een basislimiet van $ 11,4 miljoen toegepast voor het jaar 2019, waarover successierechten worden geheven zodra dergelijke activa zijn overgedragen. Deze limiet is echter niet constant voor elke staat in het land, met een verschil in de bodemlimiet en tarieven voor het in rekening brengen van de belasting.
• De vermogensbelasting wordt berekend als de marktwaarde van alle eigendommen die op het moment van overlijden of te verwerven eigendom zijn, die wordt overgedragen aan de erfgenaam boven de door de staat opgelegde limiet.
• De nalatenschap omvat alle activa van de overleden persoon, inclusief contanten en andere belangen.
• Inhoudingen op de berekening van de bovengenoemde nalatenschap: eventuele lastminutekosten voor rituelen en / of andere geldelijke verplichtingen van de overledene.

Voorbeelden van vermogensbelasting

Voorbeeld 1

Laat ons nadenken; Joe verliet zijn familie met $ 100.000 aan activa na zijn dood. Is het gezin aansprakelijk voor successierechten?

Oplossing

In dit scenario - nee. Aangezien de geërfde activa onder de limiet liggen die vereist is voor de berekening, mogen er geen successierechten worden geheven.

Voorbeeld 2

Bedenk in het bovenstaande voorbeeld dat Joe een gezin heeft, inclusief zijn vrouw en twee kinderen. Na zijn dood liet Joe $ 15 miljoen aan activa achter voor zijn gezin. Zal zijn familie nu successierechten moeten betalen?

Oplossing:

Zelfs in dit geval is het gezin niet aansprakelijk. Joe's vrouw zou worden beschouwd als de wettige erfgenaam van al zijn doorgegeven rijkdom. Er wordt geen successierechten geheven als de echtgenoot het vermogen van de overledene erft.

Voorbeeld # 3

Bedenk nu dat Joe's vrouw vóór hem is overleden. Na zijn dood heeft Joe nu $ 15 miljoen overgelaten voor elk van zijn kinderen. Nu kunnen we de successierechten voor Joe's kinderen bepalen, aangezien elk kind activa erft die meer waard zijn dan de vastgestelde limiet onder jurisdictie.

Het in aanmerking komende bedrag voor belastingberekening is:

$ 15.000.000 - $ 11.400.000: $ 3.600.000 voor elk kind

Of $ 7.200.000 in totaal.

Nogmaals, als Joe in totaal $ 15 miljoen had achtergelaten tussen zijn beide kinderen, dan zouden ze geen successierechten hoeven te betalen.

Op basis van de bovenstaande tabel, als Joe een inwoner van New York is, zijn onderstaande belastingen van toepassing op zijn kinderen:

$ 238.800, te betalen door elk kind.

Voordelen

• Deze belastingen worden niet geheven van de echtgenoot. Als na het overlijden de nalatenschap van de overledene wordt overgedragen aan de echtgenoot, worden dergelijke belastingen niet geheven. Hetzelfde is echter niet het geval met andere erfgenamen.
• Aangezien de limiet voor het aanrekenen van dergelijke belastingen hoog is, wordt de gewone man niet belast met belangrijke verplichtingen inzake basisvererving. Deze belastingdiensten moeten worden opgelegd aan de zware zakburgers van de staat.
• De belasting dient als een van de belangrijkste inkomstenbronnen voor de regering.

Nadelen

• Het vermindert de overgeërfde waarde van een activum voor de erfgenaam. Het is immers een vorm van belasting voor de belastingplichtige, die bij erfenis vereist is. Desalniettemin kan het worden beschouwd als het ontvangen van een minder dan verwachte waarde van het actief, die is doorgegeven zonder zelf te hoeven verdienen.
• Er zijn middelen beschikbaar om dergelijke belastingen te vermijden of te verlagen, die vóór het overlijden door de vermogenshouder kunnen worden gepland. Bijvoorbeeld, in plaats van alleen zijn nalatenschap door te geven, kan hij het equivalente geld beleggen in inkomsten die later rendement opleveren, of hij kan zijn vermogen verdelen over meer dan 1 erfgenaam zodat ze individueel de vereiste limiet voor berekening niet overschrijden.
• Het wordt berekend op basis van de marktwaarde van de activa op de waarderingsdatum. Vandaar dat op die zeer specifieke datum, als de marktwaarde hoger is, de successierechten hoger zijn dan in het algemeen.

Beperkingen van vermogensbelasting

• De belangrijkste beperking die voor dergelijke belastingen wordt gesteld, is de hoge limiet, die in onderling overleg wordt bepaald door leden van de financiële afdeling van een staat. Daarom vallen alleen zeer hooggewaardeerde activa onder de berekening ervan. De grenzen die de staat stelt, houden echter rekening met alle voor- en nadelen.
• Een andere belangrijke beperking bij het berekenen van dergelijke belastingen is dat er rekening wordt gehouden met de marktwaarde van dergelijke activa op de waarderingsdatum. Daarom kan het, afhankelijk van de situatie, al dan niet verschillen op andere data en kan het dus al dan niet in aanmerking komen voor successierechten als het (of niet) de vereiste staatsdrempel overschrijdt.

Essentiële punten om op te merken over veranderingen in de vermogensbelasting

• Limiet voor dergelijke belasting is elk jaar dynamisch en verandert met de wet van het land. De regering van elke staat beslist en bepaalt de limiet elk jaar op basis van verschillende parameters.
• Hoe meer rijkdom er werd geërfd, hoe meer de successierechten van de erfgenaam werden geheven. Ze zijn recht evenredig met de verworven rijkdom.

Conclusie

Een successierecht lijkt sterk op successierechten en schenkingsrechten. Het cruciale verschil tussen een nalatenschap en successierechten is dat deze wordt geheven nadat de activa zijn overgedragen, en afhankelijk van de erfenis van het individu, moeten ze hun deel van die belasting betalen. Schenkingsrechten worden geheven tijdens het leven van een persoon wanneer ze een actief met een waarde van meer dan $ 15.000 of een dergelijk bedrag in contanten doorgeven aan andere personen. Een persoon komt elk jaar in aanmerking voor schenkingsrechten wanneer hij zijn bezittingen / contanten als geschenk doorgeeft.