Wat is een marginschuld?
Margin schuld wordt gedefinieerd als het geld dat een belegger leent van een effectenmakelaar voor beleggingsdoeleinden op de margin-rekening, waar de gekochte aandelen kunnen worden gebruikt als onderpand voor deze lening, het deel van de aandelenaankoop dat wordt geleend van de effectenmakelaar is margin schuld en een ander deel dat zelf gefinancierd is, staat bekend als marge of eigen vermogen.
Geschiedenis van de marginschuld in de VS.
- Sinds de marktcrash van 1929 hadden de federale autoriteiten de verantwoordelijkheid voor margeleningen in 1934 overgedragen aan SEC (Securities and Exchange Commission) Regulation T.
- De initiële margevereiste is tussen 1934 en 1974 22 keer gewijzigd, variërend van 100% tot 40%.
- Sindsdien zijn er verschillende percepties geweest met betrekking tot de margevereiste, vooral tussen 1980 en 1990, toen de Fed besloot het risico nauwkeurig te meten met behulp van Theoretische Intermarket Marge-systemen (TIMS), die voor het eerst werden geïmplementeerd in 1997 om het netto kapitaalvereiste voor makelaars.
Hoe werkt de marge-schuld?
# 1 - Initiële marge
- Dit is het geld dat een belegger in eerste instantie op de margerekening moet zetten om aandelen te kopen of verkopen.
- Volgens de regelgeving van 1974 van de Federal Reserve Board kan de makelaar slechts maximaal 50% van de initiële investering in de margin-rekening financieren.
# 2 - Margin schuld afbetalen
- De marginschuld hoeft pas te worden betaald op het moment dat de belegger voldoende eigen vermogen op de rekening houdt.
- Over het geleende bedrag wordt rente in rekening gebracht en de opgebouwde rente wordt door de belegger als leningssaldo betaald.
- Het rentetarief moet lager zijn dan het aandelengroeipercentage om de belegger enige winst te laten maken, of op zijn minst gelijk om mogelijke verliezen te voorkomen.
# 3 - Onderhoudsmarge
- Zoals eerder vermeld, fungeren de aandelen op de margerekening als onderpand tegen het geleende geld, dus de waarde van de aandelen moet door de belegger worden gehandhaafd.
- Volgens de margevereisten, als de aandelenwaarde onder een bepaald niveau daalt, moet de belegger ofwel wat eigen vermogen verkopen om de margeschuld te evenaren of wat geld toevoegen om dat aandelenevenwicht te behouden.
- De onderhoudsmarge is bijvoorbeeld 25% van het gekochte eigen vermogen; een investeerder heeft aandelen gekocht ter waarde van $ 10.000, waar hij $ 5000 heeft geïnvesteerd, en de rest is een margin schuld.
- Helaas daalt de aandelenwaarde tot $ 1000. Idealiter is de waarde van het eigen vermogen dus teruggebracht tot 10%. In deze situatie krijgt de belegger een margin call om het eigen vermogen van 25% te behouden of om een deel van het eigen vermogen te verkopen.
Voorbeeld van een marginschuld
- Als u als belegger 100 Apple-aandelen van elk $ 10 wilt kopen, hoeft u geen $ 1000 te investeren. In plaats daarvan heb je slechts $ 500, dus je kunt een margerekening openen en de rest 50% van het bedrag van de beursvennootschap lenen en die lening onderpand met Apple-aandelen op de rekening. Dus hier $ 500 is een belegger aanvankelijk de initiële marge geworden, en het saldo is een marge-schuld.
- Er zijn nu dus 2 scenario's waarin Apple-prijzen kunnen stijgen of dalen; als de prijs stijgt, is dat gunstig voor de investeerder. In de andere situatie, als Apple onder de 25% zakt, dat wil zeggen onder de $ 2,5, moet de makelaar een margeoproep doen naar de belegger en hem vragen de onderhoudsmarge op de rekening te behouden.
- Niet alleen het kopen van aandelen, maar margin-schuld kan ook worden gebruikt om zekerheden te lenen voor short selling.
Voordelen
- Een belegger kan profiteren van de voordelen van elk aandeel zonder dat hij 100% hoeft te investeren met margin-schuld. De belegger moet de rente betalen, wat zeker de winst zal verminderen ten opzichte van de belegger die 100% in contanten heeft geïnvesteerd om de aandelen te kopen. Het afbetalen van een deel van de winst als rente is echter veel voordeliger dan het parkeren van een enorme hoeveelheid liquiditeit.
- Marge-schuldfaciliteit stimuleert investeringsmogelijkheden voor de investeerders; steeds meer mensen zullen worden gelokt om deze voorziening te gebruiken om mooie winsten te maken met de sterke stijging van de markten.
- Naarmate meer beleggers in de aandelenmarkt investeren, zal dit leiden tot meer liquiditeit in de economie en verschillende sectoren in het land een boost geven, aangezien ze een hoge marktkapitalisatie zullen genieten.
- In het positieve scenario is het een win-winsituatie voor alle partijen die bij de handel betrokken zijn; de investeerder verdient in termen van winst, de makelaar verdient rente over de margerschuld en het aandelenbedrijf heeft een hoge marktkapitalisatie.
Nadelen
- Omdat het geld van de makelaar wordt gebruikt voor investeringen, bestaat de mogelijkheid dat als de voorraad daalt, de alarmbel gaat rinkelen voor de makelaar om de margevereiste te handhaven.
- Deze faciliteit zal een investeerder met een lage liquiditeit helpen om in de markt te investeren; Als de onderhoudsmarge echter niet wordt nagekomen, moet de makelaar het verlies dragen na verkoop van het eigen vermogen op de rekening.
- Een groot deel van het fonds van de makelaar wordt in de markt geparkeerd als marginschuld voor zijn klanten; in het geval van een marktcrash is er een enorm risico, aangezien de makelaar de maximale liquiditeit op de markt heeft geblokkeerd.
Conclusie
Marginschuld is een faciliteit die door de centrale autoriteiten wordt geboden om investeerders te lokken en investeringen aan te moedigen; het kan worden gebruikt om een effect te kopen of om effecten te lenen in geval van short selling. Voorschrift T stelt de initiële margevereiste vast op 50% en de onderhoudsmarge is 25%; niet-naleving van deze vereisten geeft de makelaar het recht om de investering te liquideren. Risico's en beloningen in verband met deze schuld moeten zorgvuldig worden bestudeerd voordat van deze voorziening gebruik wordt gemaakt.
