Volledig CIP-formulier (Carriage and Insurance Paid)
Volledige vorm van CIP betekent vervoer en verzekering betaald tot een bepaalde plaats. CIP maakt deel uit van "INCOTERMS" wat staat voor International Commercial Terms. Er zijn in totaal 11 "INCOTERMS" waarvan CIP een onderdeel is. International Chambers of Commerce definieert de INCOTERMS. INCOTERMS helpt om het export- en importproces te standaardiseren.
Kenmerken
- Alle kosten die verband houden met de levering van goederen, zoals transport, vervoer, de verkoper betaalt de vracht tot een bepaald punt.
- Dit kan in elke transportmodus worden gebruikt, stel dat u goederen verzendt via de lucht, over zee of over land. Het kan gebruikt worden.
- Het belangrijkste kenmerk van betaald vervoer en verzekering is dat het nog steeds een bepaalde plaats is. Dus als u vervoer en betaalde verzekering noemt, moet u de plaats vermelden.
- Er is één regel van CIP voor SEA-overdracht. Het is alleen van toepassing op goederen die in verzegelde ladingen worden vervoerd. Als er iets is dat niet in een container wordt opgeslagen en verzonden, zoals steenkool of ruwe olie, is dit niet van toepassing.
- Als er bijvoorbeeld CIP wordt genoemd totdat een plaats de haven van New York zegt, dan eindigt de verantwoordelijkheid van de verkoper tot de haven, nu hangt de vraag of de verkoper voor het lossen zal betalen of niet af van de voorwaarden die al zijn besloten.
- Wanneer de goederen het overeengekomen transport- en verzekeringspunt bereiken, neemt de koper de verantwoordelijkheid, de koper betaalt vanaf daar alle andere kosten hier.
Hoe werkt het?
Laten we dit concept stapsgewijs begrijpen.
Stel dat een verkoper in Srilanka 5 ton kokosextracten naar New York wil exporteren. Hij heeft gezegd dat vervoer en verzekering de haven van New York, VS hebben betaald.
- Stap 1: De Srilankaanse verkoper moet laadkosten, transportkosten van de goederen van de fabriek naar de haven van Srilankan en eventuele vrachtkosten die in rekening worden gebracht voor vervoer over land betalen
- Stap 2: Wanneer de goederen de HAVEN bereiken, moeten ze worden opgeslagen in een magazijn dat de verkoper zal betalen. De verkoper draagt ook de loskosten in de haven.
- Stap 3: Nu moeten de goederen voor transport in het schip worden geladen. De verkoper draagt deze kosten ook.
- Stap 4: Verkoper betaalt de SEA Freight-kosten voor het transport.
- Stap 5: Alle goederen die worden verzonden, moeten worden verzekerd. De verkoper moet dus zorgen voor 110% van de contractwaarde. Een eventuele aanvullende verzekering komt voor rekening van de koper.
- Stap 6: Zodra de goederen de haven van New York bereiken, moet vooraf worden bepaald of de verkoper of koper de loskosten betaalt, aangezien dit verwarring kan veroorzaken.
- Stap 7: De koper draagt de inklaringskosten zodra de goederen het punt hebben bereikt waarop het betaalde vervoer en de verzekering zijn overeengekomen. Als het kantoor in New York vervoer en verzekering zou overeenkomen, zou de verkoper de douanekosten betalen.
Verschil tussen CIP en CIF
- Het belangrijkste verschil tussen CIF en CIP INCOTERMS is dat CIP alle vervoerswijzen dekt en CIF alleen vervoer via SEA. Dit is dus een enorm verschil. Het bereik van CIP is enorm dan CIF.
- Onder CIF is het de verantwoordelijkheid van de verkoper om op het laadpunt aan boord van de goederen in het schip te gaan. Stel dat er wordt besloten dat goederen van haven A naar haven B worden overgebracht, zodat CIF de koper zal helpen om goederen veilig door de verkoper te laten bezorgen tot aan het laadpunt van haven A.Voor vervoer en verzekering blijft alle verantwoordelijkheid bij de verkoper totdat de goederen een vooraf bepaalde plaats bereiken. Alle kosten en verzekering van de reis worden door de verkoper betaald totdat de koper de goederen ontvangt.
Voordelen
- Het maakt deel uit van INCOTERMS, dus dit is een gestandaardiseerde overeenkomst die de handel tussen landen gemakkelijker maakt. Zonder de juiste begeleiding en overeengekomen voorwaarden zou het niet eenvoudig zijn geweest om voorwaarden vast te stellen over wie de transportkosten, vrachten en andere kosten zal betalen die nodig zijn om goederen van de ene plaats naar de andere te vervoeren.
- Het geeft kopers vertrouwen omdat ze er zeker van zijn dat er handelsregels zijn die de verkoper niet kan overtreden. Dit verbetert dus uiteindelijk de frequentie van aan- en verkoop van grondstoffen tussen landen.
- Het is ook nuttig voor verkopers, omdat ze nu een afgesproken plaats kennen waar hun verantwoordelijkheid eindigt. Eerder was het voor de verkoper moeilijk om te weten waar zijn verantwoordelijkheid precies ligt. De koper klaagde de verkoper altijd aan als er een obstakel was tijdens de doorvoer.
- Het helpt de verkoper om de exacte kosten te kennen die hij zal moeten betalen, dus het helpt hem om de kosten in de verkoopprijs op te tellen.
Conclusie
- Dit is erg handig voor bedrijven die zich bezighouden met de export en import van goederen. De export van goederen brengt veel inklaringen en kosten met zich mee. Het is dus essentieel om te weten wie de kosten precies betaalt. Deze standaardisatie is nodig voor de uitbreiding van de internationale handel.
- In de groeiende economie komt de wereld dichterbij. Dus de export / import is enorm toegenomen. Het is ook nodig om goederen te importeren als u deze tegen lagere kosten krijgt dan het in eigen beheer produceren. Hiervoor hebben we dus de handel tussen landen gestandaardiseerd. Het is een vorm van standaardisatie.
