Wat is de beurskrach in 1987?
Beurskrach in 1987, ook bekend als Black Monday, was er een waarbij DJIA (Dow Jones Industrial Average) 22% (508 punten) daalde op één dag (19 oktober 1987) en had een besmettelijk effect in die zin dat de val niet alleen de VS getroffen, maar de hele wereld.
Hoe crashte de aandelenmarkt in 1987?
In het begin van de jaren tachtig raakte de hele wereld in een recessie, wat vooral de ontwikkelde economieën trof. De VS kenden na de recessie een snelle groei tot het jaar 1985, waarna de economie langzamer groeide. Maar de aandelenmarkt had, ondanks een vertragende economie, een stijgende lijn van eind 1985 tot augustus 1987. De inflatie liep op en de koers / winstverhouding van de aandelenmarkt lag ruim boven de historische PE. Dit waren de onheilspellende tekenen voor de dingen die komen gaan, en de crash leek aanstaande.
Er was al sprake van een vertraging en een bearmarkt, en dat leidde een week voor de zwarte maandag tot een daling van de Amerikaanse aandelenmarkt. Mensen handelden op aandelenbeurzen met groeiende bezorgdheid en angst. Vóór de opening van de aandelenmarkt in de VS op 19 oktober was er een scherpe daling op de aandelenmarkten van Azië en het VK. Deze cumulatieve angst leidt tot een opeenstapeling van verkooporders op zwarte maandag, dwz 19 oktober 1987, en de daling in Azië en het VK werkte als brandstof voor het vuur en vertaalde de reeds dalende markt in een crash op de Amerikaanse aandelenmarkt.
Oorzaken van de beurskrach in 1987
Er zijn veel verklaringen voor de oorzaak van de crash van 1987. De volgende zijn er enkele van.
# 1 - Dalende dollar en handelstekort
Velen geloven dat de aankondiging van het ministerie van Handel met betrekking tot het oplopende handelstekort de crash op die noodlottige dag heeft veroorzaakt. De aankondiging zorgde voor nervositeit bij buitenlanders en voor angst bij andere marktpartijen in afwachting van een verzwakking van de dollar. Als gevolg hiervan haalden de buitenlanders hun geld uit in dollars luidende activa, wat verder drukte op de markten.
# 2 - Het aantrekkelijke rendement op obligaties
Een dalende dollar als gevolg van een oplopend handelstekort en marktpartijen die hun geld uit in dollar luidende activa terugtrokken, leidden tot een stijging van de rentetarieven, waardoor het rendement op obligaties aantrekkelijk werd. Mensen die al sceptisch waren over de aandelenmarkt, het aantrekkelijke rendement op obligaties bood hen een goed alternatief.
# 3 - Overgewaardeerde markt
Er waren tekenen van aanhoudend verslechterende fundamentals van de aandelenmarkt, aangezien deze boven hun reële waarde handelden. De aandelenmarkt fungeert als een barometer van een economie, maar de divergentie tussen de economie en de aandelenmarkt was zichtbaar. De zorgen over het toekomstige verloop van de markt als gevolg van de vertragende economie en de duidelijke zeepbel in de markt leidden tot paniekverkopen.
# 4 - Portefeuilleverzekering
Het werd beschouwd als een van de belangrijkste redenen voor de crash van 1987. Portefeuilleverzekering verwijst naar een strategie om verliezen af te dekken of te beperken door aandelen en futures te kopen en verkopen. Mensen hebben de neiging om te kopen in een stijgende markt, wat een zeepbel kan creëren en verkopen in een dalende markt, wat kan leiden tot een crash, wat het ook deed. Ze verkopen futures in afwachting van de dalende markt, en als de markt verder daalt, verkopen ze zelfs nog meer, waardoor de markt destabiliseert.
Toen de markten dag in dag uit lager opengingen, gaven computermodellen een signaal om aandelen / indexfutures te verkopen, wat verder neerwaartse druk veroorzaakte. Na een verdere daling, adviseerden modellen opnieuw verkoop, wat leidde tot een opeenstapeling van verkooporders die uiteindelijk tot de crash leidden.
# 5 - Computerhandel
Geautomatiseerde handel was een andere boosdoener voor het veroorzaken van de crash. Computerhandel wordt gebruikt om marktpartijen en makelaars in staat te stellen snel grote orders te plaatsen en uit te voeren. Verder zijn de programma's en software zo ontwikkeld dat ze stop-loss orders automatisch uitvoeren als ze onder een bepaald percentage komen en deze zonder toestemming doorverkopen. Toen de markt daalde, werden stopverliezen getroffen en het programma voerde grote stop-loss-orders uit en liquideerde die posities. Het creëerde dus een domino-effect op de toch al tuimelende markt.
# 6 - Marge-call & illiquiditeit
Toen de markt daalde, werden margestortingen geactiveerd, waardoor houders van futures-posities een marge moesten storten, wat niet resulteerde in de verkoop van de toekomstige positie. Door een grote en plotselinge daling van de aandelenmarkt konden veel houders van futuresposities geen marge storten, wat leidde tot de liquidatie van hun belang.
# 7 - Afgeleide beveiliging
Derivaten zoals futures en opties ontlenen hun waarde aan onderliggende aandelen op de spotmarkt. Maar op 19 oktober 1987 werden futures met een korting verhandeld, terwijl futures met een premie ten opzichte van hun onderliggende waarde werden verhandeld. Vanwege verkoopdruk over de hele wereld op die dag, werden er grote verkooporders op de aandelenmarkt in de VS geplaatst. Maar de verkooporders waren zo groot dat kooporders ze niet konden vervullen en de markten waren enige tijd gesloten. Ondertussen was de termijnmarkt open en door grote verkooporders gingen de prijzen op de toekomstige markt omlaag.
Toen de aandelenmarkt openging, was het verschil tussen futures en markt enorm. Futures die tegen een premie zouden moeten worden verhandeld, werden met een enorme korting verhandeld. Het veroorzaakte paniek onder investeerders en ze begonnen hun posities af te bouwen. Veel arbitragehandelaren maakten ook van deze gelegenheid gebruik om risicoloze winst te maken uit deze situatie door futures te kopen en spots te verkopen. Door beide factoren is de kloof tussen futures en spots kleiner geworden, maar het veroorzaakte een beurscrash.
Effecten van de beurskrach in 1987
- De beurscrash van 1987 had een besmettingseffect dat de hele wereld trof. Veel landen moesten met liberale monetairbeleidsmaatregelen komen om liquiditeit in het systeem te injecteren en als geldschieter te fungeren voor verschillende makelaardij die na de val margelden moesten storten. Het voorkwam de ineenstorting van het hele financiële systeem.
- Het leerde ook veel lessen over computerhandel en geautomatiseerde programma's en software. Het handelsclearingproces werd onderzocht en regels zoals stroomonderbrekers werden geïntroduceerd om te stoppen met handelen in geval van een enorme val.
- Na de recorddaling herstelden de markten zich snel en lieten ze de komende jaren geweldige rendementen zien. Het totale effect van de crash was relatief minder dan verwacht.
Beurskrach in 1929 versus Black Monday in 1987
De beurscrash van 1929 was een serie van de crash die zich op donderdag voordeed (ook wel zwarte donderdag genoemd) waarop de beurs met 11% daalde. Maandag, de daaropvolgende donderdag, daalde de markt nog eens 13%, en daarna daalde het weer op dinsdag. Terwijl in 1987 de markt op één dag crashte. De crash van 1929 leidde tot de grote depressie, de ergste economische recessie die de wereld ooit heeft gekend. De werkloosheid steeg, banken gingen failliet, bedrijven gingen failliet en Fed handelde niet snel om geld in het systeem te injecteren. In 1987 crashten de aandelenmarkten, maar de recessie volgde niet op de crash vanwege het geld dat door de fed in het systeem werd geïnjecteerd, en ook waren de redenen eerder van technische aard dan van fundamentele.
Het duurde bijna 10 jaar voordat de wereld uit de grote depressie van 1929 kwam. De depressie had de wereld enorm getroffen en het kostte veel tijd om van de recessie te herstellen. Markten in 1987 herstelden zich in 2 jaar zonder in een depressie te raken en gaven daarna een fantastisch rendement. Het effect was veel lager dan voorspeld. Hoewel de crash van 1987 de grootste marktdaling ooit zag, was het effect ervan beperkt in vergelijking met de crash van 1929, die leidde tot een van de hoogste werkloosheidspercentages ooit en het sluiten van banken.
Conclusie
De beurscrash van 1987 had een wereldwijde impact. Hoewel er een record was gevallen, herstelde het zich snel en bereikte het een nieuwe hoogte in 2 jaar. Er volgde geen recessie zoals verwacht tot de oliecrises van de jaren negentig. De crash in 1987, zoals door velen werd aangenomen en onderzocht, was meer te wijten aan technische en minder aan fundamentele redenen. De technische redenen en gebreken in het handelssysteem zijn herzien om te voorkomen dat een dergelijke situatie zich opnieuw voordoet.
