Definitie van Pareto-efficiëntie
Pareto-efficiëntie is een toestand van de economie waarin de economische middelen op een zodanige manier worden verdeeld of toegewezen dat ze optimaal functioneren en waardoor extra inspanningen voor herverdeling geen positief effect zullen hebben, tenzij en totdat er een gelijkwaardig negatief effect.
Uitleg
Dit concept is bedacht door een Italiaanse econoom genaamd Vilfredo Pareto. Het is ook bekend als Pareto Optimality. Er wordt niet gezegd dat elk type of soort toewijzing Pareto Efficiency of Pareto Optimality is als een andere betere toewijzing mogelijk is. Een dergelijke herverdeling met verbeterde resultaten staat bekend als Pareto-verbetering.
Toewijzing in Pareto Efficiency betekent dat de middelen worden toegewezen op een manier dat ze maximaal worden benut. Het impliceert echter niet dat er een gelijke of eerlijke verdeling of toewijzing van de middelen is.
Voorbeelden van Pareto-efficiëntie
Hieronder volgen enkele voorbeelden:
Voorbeeld 1
Er is maar één goed of product in de economie, en hetzelfde wordt vereist door alle burgers van dat specifieke land. In dat geval zou elk geval van toewijzing Pareto Efficient zijn, omdat er geen ander product beschikbaar zal zijn om een situatie van beter of slechter af te creëren.
Voorbeeld 2
Laten we een taart nemen en twee personen:
Elk van de 2 personen heeft zoveel mogelijk van de taart nodig, zodat we naar buiten kunnen komen of drie mogelijke toewijzingen kunnen overwegen, die als volgt worden opgesomd:
- De taart wordt volledig toegewezen aan persoon A;
- De taart wordt volledig toegewezen aan persoon B; en
- De cake is gelijkelijk verdeeld over persoon A en persoon B.
Om de Pareto-efficiëntie te controleren, moet men nu controleren of een betere allocatie mogelijk is zonder het erger te maken voor de ander. In dit geval hebben beide personen zoveel mogelijk een deel van de cake nodig; daarom is het niet mogelijk de situatie te verbeteren door enige vorm van herverdeling. Daarom kunnen we concluderen dat de genoemde toewijzingen kunnen worden beschouwd als Pareto Efficient.
Pareto-efficiëntie en marktfalen
Er zijn een aantal factoren, zowel intern als extern, die de economie ervan weerhouden om het Pareto Efficient-stadium te bereiken. Een dergelijke situatie van het niet bereiken van Pareto-efficiëntie zou een marktfalen zijn. Eenvoudig gezegd betekent dit dat de economie er niet in is geslaagd de middelen optimaal te alloceren.
Enkele van de factoren die tot marktfalen hebben geleid, worden als volgt genoemd:
- Monopolie of imperfecte markten;
- Het bestaan van publieke goederen;
- Schaalvergroting vergroten; en
- Gemeenschappelijke eigendomsresources.
Grafische weergave
In de onderstaande grafiek is de curve X tot Y de Pareto-grens, en alle punten in de Pareto-grens zijn Pareto-efficiënte toewijzingen, dwz punt A en punt B.Alle punten onder de curve laten zien dat er Pareto-verbetering is. situatie.

Belang
Het belang is als volgt:
- Gebruik van maximale efficiënte capaciteit: omdat de middelen voor Pareto-efficiëntie met de hoogste efficiëntie worden toegewezen; Daarom gebruikt elke organisatie de maximale efficiënte capaciteit om Pareto-efficiëntie te bereiken.
- Belang hechten aan iedereen: het richt zich op een win-winsituatie, dwz niemand mag verliezen of zich ontevreden voelen. Het geeft belang aan elke persoon.
- Verhoogt de levensstandaard: in Pareto worden efficiëntiemiddelen gebruikt om de hoogste maximale capaciteit en tevredenheid voor iedereen te bereiken; daarom zou iedereen een bevredigende levensstandaard hebben.
- Helpt bedrijfsorganisaties: het helpt de bedrijfsorganisaties om de middelen op de best mogelijke manier toe te wijzen om de doelen te bereiken en aan de behoeften van iedereen te voldoen.
Voordelen
Hieronder volgen enkele punten van verdienste:
- Verbetering van Pareto: Pogingen die door de overheid of de econoom worden gedaan om Pareto-efficiëntie te bereiken, zouden zonder overeenkomstige kosten zijn. Dit betekent dat alleen al door de toewijzing van bestaande middelen te verbeteren, een verhoogde output of waardetoevoeging kan worden verkregen. Zeker, er moeten enkele incidentele kosten zijn verbonden aan de uitvoering van het beleid. Het zou de situatie echter voor geen enkele andere persoon erger maken.
- Tevredenheid voor iedereen: omdat het belangrijkste doel is om het slechter af te maken; daarom richt het zich op tevredenheid voor iedereen.
- Best mogelijke toewijzingen: in Pareto-efficiëntie worden de middelen zodanig toegewezen dat er geen behoefte of ruimte voor verbetering is; daarom wijst het op zijn best middelen toe.
- Verbetert de efficiëntie en minimaliseert de kosten: het maakt gebruik van de beste toewijzingsmethode, en dit zorgt ervoor dat de middelen op hun best en op een optimale manier werken, en dit verlaagt uiteindelijk de kosten.
- Richt zich op de winst zonder verlies: het concentreert zich op de winst voor één partij zonder verlies voor iemand, dwz iemand die beter af is en niemand slechter af. Het creëert de win-situatie voor alle betrokken partijen.
Nadelen
Hieronder volgen enkele van de nadelen:
- Theoretisch concept: Het is het theoretische concept omdat er altijd een kans op verbetering is.
- Geen focus op gelijkheid: ze richten zich alleen op het maken van een beter en niemand op verlies, maar het houdt geen rekening met de gelijkheid in de toewijzingen.
- Mogelijkheid van verspilling van hulpbronnen: het is er ook op gericht niemand ontevreden te laten voelen, en als compensatie voor de ontevredenen is de kans op verspilling van hulpbronnen mogelijk. Ook is het praktisch gezien onmogelijk om iedereen tevreden te stellen.
- Negeert de behoeften van de consument: Pareto-efficiëntie negeert het feit van de behoeften van de consument en de sociale verantwoordelijkheid jegens de consument.
Conclusie
Pareto-efficiëntie is een toestand waarin middelen op hun best worden toegewezen, en er is geen verbetering mogelijk. In de praktijk is Pareto-efficiëntie echter niet mogelijk omdat er altijd een kans op verbetering is; daarom is het een theoretisch concept.