een
Verschil tussen gekwalificeerd en gewoon dividend
Het belangrijkste verschil tussen gekwalificeerd en gewoon dividend is dat het gekwalificeerde dividend een dividend is waarbij dividendinkomsten belastbaar zijn tegen de lagere tarieven in vergelijking met het normale belastingtarief, terwijl het gewone dividendinkomen belastbaar is tegen het normale belastingtarief dat van toepassing is op dergelijke dividenden. aandeelhouder.
Een dividend is een onderdeel van de winst van de organisatie. De vennootschap verdeelt het onder de aandeelhouders voor het aantal en de soort aandelen, zoals eigen vermogen of preferente aandelen die door de houders worden verworven. Veel bedrijven keren een regelmatig dividend uit met een specifieke frequentie, zoals kwartaal-, halfjaarlijks en jaarlijks. De driemaandelijkse uitkering van dividenden is vrij bekend onder de bedrijven in de Verenigde Staten. Zodra het dividend is uitgekeerd, wordt het behandeld als belastbaar inkomen in handen van aandeelhouders. Het wordt belast volgens hun classificatie als Gekwalificeerd of Gewoon Dividend.
Wat is een gekwalificeerd dividend?
Een dividend dat wordt belast volgens het vermogenswinsttarief is een gekwalificeerd dividend. Het belastingtarief op vermogenswinst is over het algemeen lager dan het normale inkomstenbelastingtarief, en daarom helpt het de investeerders om hun geld te besparen door belastingbetalingen te verminderen.
- De investeerders die minder dan 0% tot 15% inkomstenbelasting hebben betaald, moeten 0% belasting betalen over hun Gekwalificeerd dividendinkomen.
- Voor degenen die onder meer dan 15% maar minder dan 39,6% gedekt zijn, moeten 15% belasting betalen over hun Gekwalificeerd dividendinkomen.
- Het gekwalificeerde dividendinkomen werd belast met 20% voor personen die normale inkomstenbelasting betalen met een plaat van 39,6%.
De volgende criteria moeten echter voldoen om het dividend als een gekwalificeerd dividend te behandelen en de voordelen te genieten van lagere belastingbetalingen over het verdiende dividend;
- Houdperiode : In het geval van gewone aandelen moet de dividendontvanger gedurende meer dan 60 dagen in het bezit zijn geweest van de aandelen gedurende een periode van 121 dagen, die begint vanaf 60 dagen voorafgaand aan de ex-dividenddatum. In het geval van preferente aandelen moet de dividendontvanger gedurende een periode van 181 dagen, die begint vanaf 60 dagen voorafgaand aan de ex-dividenddatum, gedurende meer dan 90 dagen in het bezit zijn geweest van de aandelen.
- Betaler : Betaler, dwz de organisatie die het dividend betaalt, moet ofwel een Amerikaanse onderneming zijn, of een buitenlandse onderneming wiens land in aanmerking komt voor het belastingverdrag met de Verenigde Staten, of een buitenlandse onderneming waarvan de aandelen gemakkelijk verhandeld kunnen worden op de gevestigde effectenbeurzen binnen de Verenigde Staten.
Voorbeeld
Als de bovenstaande heer Alex een gekwalificeerd dividendinkomen heeft ontvangen in plaats van een ongekwalificeerd dividendinkomen van $ 10.000 in een jaar en hij zich in een belastingschijf van 15% bevindt op basis van hun volledige inkomstenbronnen, dan moet de heer Alex daarover 0% belasting betalen dividendinkomen van $ 10.000. Als volgend jaar het inkomen van dhr. Alex stijgt en hij onder de 39,6% belastingschijf komt, moet hij $ 2.000 betalen, dwz 20% als belasting over hetzelfde gekwalificeerde dividendinkomen van $ 10.000 dat hij volgend jaar ontvangt.
Een specifiek dividend wordt echter geen gekwalificeerd dividend wanneer het wordt ontvangen van Real Estate Investment Trust (REIT), Employee Stock Option Scheme (ESOP), Tax Exempt Corporation, bankdeposito's, enz. Deze worden direct belast als gewoon of ongekwalificeerd dividend inkomen.
Wat is gewoon dividend?
Wanneer het dividend wordt belast volgens het standaardtarief voor inkomstenbelasting volgens de individuele belastingschijf van de belegger, wordt het behandeld als een gewoon of niet-gekwalificeerd dividend. Normaal gesproken zijn alle dividenden gewoon dividend, tenzij specifiek gemarkeerd als gekwalificeerd dividend. Het inkomstenbelastingtarief varieert tussen 0% en 39% belastingschijven, en men moet belasting betalen over hun niet-gekwalificeerd dividendinkomen volgens zijn respectieve belastingschijf.
Voorbeeld
Als een hypothetische belegger, de heer Alex, een ongekwalificeerd dividendinkomsten van $ 10.000 in een jaar heeft ontvangen en zich in een belastingschijf van 15% bevindt op basis van hun primaire inkomstenbronnen, dan moet de heer Alex 15% belasting betalen over dat dividendinkomen van $ 10.000, dat wil zeggen $ 1.500.
Gekwalificeerde versus gewone dividendinfographics
Laten we eens kijken naar de vijf belangrijkste verschillen tussen gekwalificeerd dividend en gewoon dividend.
Belangrijkste verschillen
- Het gewone dividend wordt belast volgens de tarieven van de inkomstenbelasting en is duur in handen van beleggers. Terwijl een gekwalificeerd dividend wordt belast volgens het belastingtarief voor vermogenswinst, en het is minder duur in de handen van beleggers.
- Aangezien de belastingtarieven variëren van 0% tot 39,6% op gewone dividenden, ziet het er niet gunstig uit voor de beleggers. De belastingtarieven zijn daarentegen lager en variëren van 0% tot 20% op gekwalificeerde dividenden.
- Het gewone dividend heeft geen criteria om in aanmerking te komen, aangezien beleggers de belastingen hetzelfde moeten betalen als in hun respectieve belastingschijf, en er wordt geen concessie verleend op gewone dividendinkomsten. Daarentegen moet het gekwalificeerde dividend voldoen aan de criteria om in aanmerking te komen, dwz de criteria voor de aanhoudingsperiode en de betalerscriteria om te profiteren van lagere belastingbetalingen op hun gekwalificeerde dividendinkomsten.
Vergelijkende tabel voor gekwalificeerde versus gewone dividenden
| Basis voor vergelijking | Gewoon dividend | Gekwalificeerd dividend | ||
| Betekenis | Een dividend wordt belast volgens het inkomstenbelastingtarief. | Een dividend wordt belast volgens het vermogenswinsttarief. | ||
| BELASTINGTARIEVEN | Varieert tussen 0% en 39,6% | Varieert tussen 0% en 20% | ||
| Belasting betaling | Hogere belastingbetaling | Lagere of geen belastingbetaling | ||
| Geschiktheidscriteria | Dergelijke criteria ontbreken | Er moet aan de aanhoudingsperiode en de betalercriteria worden voldaan. | ||
| Gunstig | Minder gunstig voor investeerders | Voordeliger voor investeerders |
Conclusie
Het gekwalificeerde dividend is zeer voordelig vanuit het oogpunt van de investeerders, aangezien zij meer geld kunnen besparen door lagere belastingen te betalen over hun dividendinkomsten. Gewoonlijk betalen alle bedrijven in de Verenigde Staten gekwalificeerde dividenden over hun aandelen. Maar om dividend als een gekwalificeerd dividend te classificeren, moeten zowel de aandeelhouder als de organisatie voldoen aan respectievelijk de criteria voor de aanhoudingsperiode en de betalers. Het is de bedoeling dat de regering wil dat beleggers voor een langere periode aandelen aanhouden en niet alleen om belasting te besparen.
De belastingvoordelen op de dividendinkomsten kunnen dus alleen worden benut door de investeerders die het langst in aandelen van bedrijven beleggen en die niet van plan zijn deze in een kortere periode te verhandelen. Door deze fiscale faciliteit trekken veel mensen ertoe hun geld in aandelen te investeren in plaats van het ergens anders te investeren. Dit zal helpen om de financiële markt in het land te laten groeien.
