Definitie van succeskosten
Succesvergoeding is een voorwaardelijke overeenkomst waarin staat dat er een vergoeding wordt betaald als de uitkomst van het evenement positief is. Als de uitkomst niet positief is, is er geen verplichting om de vergoeding te betalen. Dit soort vergoedingen is gebruikelijk bij investment banking, waar het investment banking-team werkt op basis van succesvergoedingen. Dit houdt het team gemotiveerd om hun best te doen en het maximale te verdienen.
Uitleg
Investeringsbanken treden op als tussenpersoon wanneer een bedrijf van plan is fondsen van het publiek te werven, een ander bedrijf probeert over te nemen, een fusie plant of een segment probeert te verkopen. Bedrijven gaan dus een Success Fee-structuur aan met de Investeringsbank, zodat het Investment Banking-team zijn best doet om het evenement te laten slagen. Het is een vrij gebruikelijke procedure, omdat het bedrijf hierdoor geen vaste vergoeding hoeft te betalen en de belangen van beide partijen nu op één lijn liggen. Investeringsbanken verdienen veel geld als ze een project succesvol afronden. De vergoeding is een geschenk voor het harde werk dat het team verricht.
Hoe de succesvergoeding berekenen?
Deze vergoeding is afhankelijk van de uitkomst. Stel dat een bedrijf van plan is geld in te zamelen bij het publiek via FPO (Follow-on Public Offering). Het bedrijf is van plan minimaal $ 500 miljoen op te halen. Ze huurden Goldman Sach in om hun investeringsbankier te worden en stelden een succesvergoeding voor. De afspraak was dat als het opgehaalde kapitaal lager is dan $ 500 miljoen, de vergoeding 2% zal zijn, en als het hoger is dan $ 500 miljoen, de vergoeding 6% van het overtollige kapitaal zal zijn. Het Investment Banking Team zal dus grondig onderzoek moeten doen naar de vraag naar het aandeel van het bedrijf in het openbaar en schijnhandel in de aandelen moeten doen om de prijs te bepalen en ook het totale aantal uit te geven aandelen.
Zodra alle beslissingen zijn genomen en de aandelen zijn vermeld, is de succesvergoeding afhankelijk van het resultaat. Stel dat het totale ingezamelde geld $ 650 is.
Omdat het ingezamelde geld de grens van $ 500 miljoen heeft overschreden, komt het team in aanmerking voor een succesvergoeding.
Berekening:
- Normale vergoeding = 2% van $ 500 miljoen = $ 10 miljoen
- Succesvergoeding = 6% van het meerdere van $ 500 miljoen
- Dat is 6% korting ($ 650 miljoen - $ 500 miljoen) = $ 9 miljoen
- Totale kosten = $ 10 miljoen + $ 9 miljoen = $ 19 miljoen
Voorbeeld
Bedrijf XYZ is van plan zijn segment Toerisme te verkopen. Het bedrijf is van plan om met het geld een nieuw segment te starten en schat dat het $ 500 miljoen nodig zal hebben voor de nieuwe segmentvorming. Bedrijf XYZ bereikt JP Morgan om hen te helpen bij het proces. Ze zijn van plan om de vergoedingsstructuur op een succesbasis op te zetten, zodat de belangen van beide partijen op één lijn liggen.
Voorwaarden: als het verkoopbedrag minder is dan $ 400 miljoen, dan een vast bedrag van $ 200.000.
Als het verkoopbedrag de $ 400 miljoen overschrijdt, wordt er een succesvergoeding van 6% gegeven over het overtollige bedrag.
Het investment banking-team begon met onderzoek en vond een potentiële koper die strategisch voordeel zou halen uit deze transactie. Het team berekende een uitstekende synergiewaarde voor de koper en ze kwamen overeen om $ 800 miljoen te betalen voor de overname.
De deal werd gesloten en het bedrijf XYZ ontving $ 800 miljoen. Het project is dus een groot succes.
De investering ontvangt een vergoeding van:
- Vaste vergoeding = $ 200.000
- Succesvergoeding = ($ 800 miljoen - $ 400 miljoen) * 6% = $ 24 miljoen
- Totale vergoeding = $ 24.200.000
Wie betaalt?
De succesvergoeding kan worden betaald door elke organisatie die van plan is een deal te sluiten via een investeringsbank. Deze vergoedingenstructuur ontlast de organisaties van het betalen van een vast bedrag, zelfs als de deal niet succesvol was. Veel organisaties kiezen voor deze structuur om de kans op succes te vergroten.
Succesvergoedingen
Er is geen vast bereik. Het varieert meestal van deal tot dealbasis. Een typische structuur zou kunnen zijn:
- Een deal variërend van $ 5 miljoen tot $ 15 miljoen kan een vergoeding hebben van 5% tot 7% met een vast bedrag van $ 250.000.
- Deals variërend van $ 15 miljoen tot $ 50 miljoen kunnen een vergoeding van 3% tot 5% hebben.
- Voor deals variërend van $ 50 miljoen tot $ 500 miljoen kan een vergoeding van 2% in rekening worden gebracht.
- Deals van meer dan $ 500 miljoen kunnen een vergoeding van 1% of minder hebben.
Voordelen
- Het helpt om de belangen van beide partijen op één lijn te brengen. Omdat de vergoeding afhankelijk is van de uitkomst van de deal, zal de investeringsbank er alles aan doen om de deal tot een goed einde te brengen
- Omdat de vergoeding afhankelijk is van de uitkomst. De organisatie wordt dus niet belast met het betalen van onnodige vergoedingen bij negatieve resultaten.
- De vergoedingsstructuur is niet vast, dus het geeft de investeringsbank het potentieel om veel te verdienen.
Nadeel
- Risicovolle deals waarbij de kans op een negatieve uitkomst groot is, worden door de zakenbanken niet geaccepteerd. Het wordt dus moeilijk voor de klant om een investeringsbank voor de deal te krijgen
- Omdat de vergoedingsstructuur niet vlak is. Het kan dus zijn dat de klant veel vergoedingen moet betalen als het evenement eenmaal is geslaagd.
- Stel dat de vergoeding zo is ontworpen dat een vast bedrag aan vergoeding wordt ontvangen als een succesvergoeding als een hindernis wordt bereikt. Dan zal het investment banking-team gewoon zijn best doen om de hindernis te bereiken en niet proberen om meer te doen. Stel dat als er wordt gezegd dat als de kapitaalgeneratie boven de $ 500 miljoen ligt, er een vaste vergoeding van $ 200.000 zal worden betaald. Dan zal de investeringsbank niet proberen het verder te duwen dan $ 500 miljoen, omdat ze niet meer zullen worden betaald.
