Wat is overgedragen rente in private equity?
Carried interest, ook wel “carry” genoemd, is het deel van de winst dat wordt behaald door een private equity-fonds of fondsbeheerder bij het verlaten van een door het fonds gedane investering. Het is de belangrijkste van de totale beloning die de fondsbeheerder verdient.
Het kan op een dealbasis zijn die bij elke deal of op een hele fondsbasis wordt verdiend. Over het algemeen is de winstverdeling tussen de commanditaire vennoten, de investeerders en de algemene partner die de fondsbeheerder is 80:20.
Onthoud dat Carried Interest in private equity niet automatisch wordt verdiend. Het zal alleen door een fondsbeheerder worden verdiend als de winst van een fonds een bepaald rendement overschrijdt. Dit gespecificeerde rendement staat bekend als de Hurdle-rate. Als de fondsbeheerder de hurdle rate niet kan halen, heeft hij geen recht op het ontvangen van carry-rente.
Carried Interest Voorbeeld
Ervan uitgaande dat een Private Equity-fonds een carry-belang heeft van 20% voor de fondsbeheerder en een hurdle rate van 10%. Realiseert een PE Fund de winst, dan wordt deze winst eerst toegewezen aan de commanditaire vennoot die Investors is. Dit proces wordt herhaald totdat deze winsten een cumulatieve IRR van 10% bereiken. Deze 10% wordt berekend over de kapitaalbedragen die zijn ingebracht door de investeerders. Winsten van meer dan 10% zullen worden verdeeld tussen de General Partner & Limited Partner met een ratio van 20% voor de General Partner en de resterende 80% voor de Limited Partner.
Hoe werkt Carried Interest?
Laten we een ander voorbeeld nemen om de berekeningen van Carried interest in private equity te begrijpen. Stel dat een PE-firma, ABC Capital Partners, $ 1 miljard aan fondsen heeft opgehaald bij Investors & General partners. In dit fonds hebben investeerders $ 950 miljoen bijgedragen en de manager of algemene partner $ 50 miljoen.
- Dus 95% werd bijgedragen door Limited partners en 5% door General Partner. Nadat hij het kapitaal heeft ontvangen, gaat GP verder en investeert het in verschillende doelbedrijven om winst te maken.
- Na 5 jaar verlaat de huisarts alle investeringen en ontvangt hij in totaal $ 2,5 miljard. In dit scenario zouden Limited Partners eerst $ 1 miljard ontvangen, omdat dat het teruggegeven kapitaal zou zijn.
- De resterende $ 1,5 miljard wordt verdeeld tussen LP en GP in de verhouding 80:20. Dus de LP's zouden $ 1,2 miljard krijgen en $ 0,3 miljard zou naar de huisarts gaan.
- Dus GP verdiende 5x (250/50) door $ 50 miljoen te investeren.
Onthoud nu dat niet alle winst naar de huisarts gaat. De winst wordt verdeeld onder senior partners die een grotere taart krijgen, terwijl de rest wordt verdeeld onder partners en anderen.
Carried Interest Accounting
Laten we nu eens kijken hoe Carried interest wordt behandeld in de boekhouding. Volgens de bepalingen van de winstbelasting wordt carry-rente in private equity geclassificeerd als vermogenswinst. Ze zouden worden belast tegen het tarief van de vermogenswinstbelasting. Het is een gunstig tarief in vergelijking met het gewone belastingtarief. De meeste critici zijn van mening dat carry tegen het gewone belastingtarief in rekening moet worden gebracht; Dit wordt echter tegengeworpen met het punt dat elke verhoogde belasting de prikkel van de huisarts zou onderdrukken om zo'n hoog risico te nemen en in doelbedrijven te investeren om winst te maken voor LP.
Er zijn twee verschillende opvattingen voor het begrijpen van carry. Zij zijn -:
- Carry wordt beschouwd als winst die wordt overgedragen van investeerder naar manager. - Hier ligt de focus op de juridische vorm van de overeenkomst
- Het wordt alleen gezien als een prestatievergoeding van de General partner. Hier ligt de focus op de inhoud van afspraken.
De boekhoudkundige verwerking zou gebaseerd zijn op het standpunt dat werd aangenomen voor Carried Interest. De meeste bedrijven blijven dit op kasbasis verantwoord als een uitkering. Tegelijkertijd zouden andere private-equityfondsen dit op transactiebasis verantwoorden. Wanneer een dergelijke rente wordt verantwoord voor de opbouw, moet het carry-rentesaldo worden aangepast na realisatie van gedane investeringen en na herwaardering van gedane investeringen.
Carried Interest onder IFRS
Onder IFRS zouden verschillende boekhoudnormen moeten worden overwogen. Ten eerste moet u het een - bepalen:
- Een aansprakelijkheid of
- Een distributie
De te overwegen normen zijn -:
- IAS 32 - Financiële instrumenten - Hierbij wordt de fondsbeheerder beschouwd als een dienstverlener en niet als de enige eigenaar. Het wordt dus behandeld volgens het aansprakelijkheidsmodel en niet volgens het distributiemodel.
- IAS 37 - Voorzieningen, voorwaardelijke verplichtingen en voorwaardelijke activa - Op grond hiervan wordt, volgens de aangegane overeenkomst, de gedragen rente verwerkt op transactiebasis en opgenomen in elk boekjaar. In dit geval wordt per deal een waterval-voorziening toegepast waarbij de hurdle rate voor elke deal wordt berekend. Hier heeft het fonds een verplichting voor elk jaar.
Soms wordt dergelijke rente verrekend door middel van eigen vermogen in plaats van contanten. In dit scenario wordt de transactie behandeld volgens de bepalingen van IFRS 2 - "Op aandelen gebaseerde betalingen". Voor boekhoudkundige doeleinden zal het Private Equity-fonds de te betalen vergoeding waarderen tegen de reële waarde van de ontvangen diensten, en een overeenkomstige boeking zal in het eigen vermogen worden geboekt. Over het algemeen zou de impact een verwatering zijn van het eigen vermogen dat kan worden toegerekend aan Limited partners, en er zal geen verplichting ontstaan op het fonds.
Conclusie
Gedragen interesse in Private Equity is een stimulans voor een General partner voor de beslissingen die hij neemt om het geld succesvol in te zetten en mooie winsten te maken met het geld van Limited partners. Het wordt alleen door een fondsbeheerder verdiend als de winst van een fonds de drempelwaarde overschrijdt.
