Definitie van geaggregeerd aanbod
Geaggregeerde levering, ook wel binnenlandse eindlevering genoemd, verwijst naar het totale aanbod van producten en diensten die organisaties tegen een bepaalde prijs in een economie kunnen verkopen en dit zijn consumentenproducten die door de klanten alleen voor persoonlijke consumptiedoeleinden worden gekocht.
Componenten
# 1 - Consumptiegoederen
Dit zijn de producten die door de eindgebruiker worden gekocht voor persoonlijk gebruik. Het is het enige hoofdbestanddeel van de totale levering. Deze worden ook bestempeld als eindproducten of afgewerkte producten, aangezien ze vaak het eindproduct zijn in de fabricagecyclus en uiteindelijk verkrijgbaar zullen zijn bij detailhandelaars voor de eindconsument en huishoudens. Voorbeeld Brood, boter, zeep, tv, koelkast, etc.
# 2 - Kapitaalgoederen
Kapitaalgoederen zijn materiële activa die door fabrikanten en industriëlen worden gebruikt om uiteindelijk consumptiegoederen te produceren. Als consumptiegoederen het eindproduct van de productiecyclus zijn, zijn kapitaalgoederen hulpmiddelen die grondstoffen helpen omzetten in deze eindproducten of diensten. Een voorbeeld van kapitaalgoederen zijn vliegtuigfabrikanten die door luchtvaartmaatschappijen worden gebruikt om reisdiensten aan consumenten te verlenen.
# 3 - Openbare en verdienstelijke goederen
Dit zijn voornamelijk de goederen of diensten die door bedrijven voor het algemeen welzijn worden geleverd, zoals onderwijs, openbaar vervoer, gezondheidszorg. Ze vormen ook een aanzienlijk deel van het totale aanbod, aangezien een groot deel van de economie floreert door de infrastructuur mogelijk te maken, zodat deze producten de eindgebruiker comfortabel kunnen bereiken, zoals IT-diensten, farma, transport
# 4- Verhandelde goederen
Dit zijn de goederen en diensten die worden geproduceerd voor de export en die helpen om de economie wereldwijd te laten concurreren.
Het totale aanbod in een economie wordt berekend op een overeenkomstig prijsniveau voor een bepaalde periode. Het wordt grafisch weergegeven door een geaggregeerde aanbodcurve die de relatie definieert tussen de goederen die bedrijven produceren en de prijsniveaus waartegen ze worden geleverd.
Totale levering op korte termijn versus geaggregeerde levering op lange termijn
Het totale aanbod kan worden ingedeeld in aanbod op korte termijn en aanbod op lange termijn. Het totale aanbod op korte termijn wordt gedreven door de prijs. Wanneer de vraag naar goederen en diensten in een economie toeneemt, zijn er relatief meer kopers die het vraag-aanbodevenwicht beïnvloeden. Dit verhoogt de prijzen van de grondstoffen omdat klanten bereid zijn meer te betalen. Bedrijven spelen hierop in door het aanbod te vergroten om meer winst te behalen. Ze kunnen het aanbod echter alleen vergroten tot ze de maximale capaciteit hebben bereikt. Op korte termijn kunnen bedrijven hun capaciteit niet van de ene op de andere dag bereiken. Een bedrijf kan bijvoorbeeld geen stuk land kopen en een nieuwe fabriek starten om de capaciteit te vergroten. Dergelijke beslissingen kosten tijd en brengen vooraf kosten met zich mee.
Als de prijzen op de lange termijn echter een stijgende trend laten zien, kunnen bedrijven strategieën ontwikkelen en de capaciteit in de loop van de tijd vergroten. Deze verhoogde capaciteit zal automatisch het aanbod stimuleren. Op de lange termijn kan er meer kapitaal in het bedrijf worden gestoken om verbeteringen in productiviteit, efficiëntie, technische knowhow van werknemers, technologische vooruitgang, enz. Te stimuleren. Simpel gezegd, kort gezegd: lopende prijzen kunnen veranderen, maar productiviteitsfactoren zoals lonen, stijgingen worden machines, uitrusting en technologie constant gehouden, maar op de lange termijn kunnen zowel de prijzen als de productiviteitsfactoren veranderen.
Aangenomen wordt dat de grafisch lange-termijn-aggregaataanbodcurve (LRAS) verticaal is, aangezien prijsveranderingen niet veel invloed hebben en het aanbod meer wordt aangedreven door de technologische vooruitgang en verhoogde efficiëntie in de productie. Aan de andere kant wordt aangenomen dat het geaggregeerde aanbod op korte termijn (SRAS) een opwaartse helling is, aangezien het reageert op een prijsverandering als gevolg van een abrupte verandering in de vraag.
Wat veroorzaakt verschuivingen in het totale aanbod?
Het totale aanbod wordt beïnvloed door de productiekosten en bedrijfskosten van het bedrijf. Hieronder volgen enkele van deze factoren:
# 1 - Verandering in grondstofkosten
De grondstof is de belangrijkste inputkost in de fabricagecyclus. Elke wijziging hierin heeft een directe invloed op de productiekosten. Als de prijs van de ijzeren kern bijvoorbeeld stijgt, zullen de staalbedrijven worden getroffen. Ofwel moeten de verhoogde prijzen worden doorberekend aan de klanten, ofwel moet het aanbod worden verlaagd om dezelfde productiekosten te behouden.
# 2 - Verandering in arbeidskosten
Elke stijging of daling van de lonen of de beschikbaarheid van arbeid zal de productiekosten beïnvloeden. Neem bijvoorbeeld het voorbeeld van auto majoor Maruti die zijn fabriek twee maanden moest sluiten vanwege een arbeidsstaking. Dit verminderde niet alleen het aanbod van auto-eenheden, maar ook de loonkosten per eenheid product voor het bedrijf.
# 3 - Toename van andere productiekosten
Er kunnen andere branchespecifieke productiekosten zijn die kunnen variëren, zoals de huurprijs van de fabriek, de prijs van cement voor bouwers of transportkosten vanwege de stijging van de olieprijzen. Deze factoren hebben, hoewel indirect, invloed op de productiekosten.
# 4- Wisselkoersen
Veranderingen in valutakoersen kunnen de productiekosten beïnvloeden door de bedrijven die grondstoffen importeren te beïnvloeden. In beide gevallen zou het aanbod worden beïnvloed, aangezien de hogere prijs zal leiden tot een verminderde vraag. Dit is de grootste zorg voor in India gevestigde luchtvaartmaatschappijen, aangezien een plotselinge daling van de roepie de effectieve prijzen van ruwe olie verhoogt, wat hun productiekosten beïnvloedt.
# 5 - Belastingen en subsidies
Een belastingverhoging heeft geen directe invloed op de productiekosten, maar verhoogt de uiteindelijke prijs voor de eindgebruikers, wat invloed heeft op de vraag en uiteindelijk het aanbod en vice versa.
# 6 - Goedkopere invoer
Goedkopere invoer verstoort het evenwicht tussen vraag en aanbod naarmate goederen goedkoper worden, wat een invloed heeft op de vraag naar goederen voor industrieën van eigen bodem. Er was bijvoorbeeld een plotselinge daling van de smartphoneprijzen in India toen het Chinese XIOMI en One plus goedkope producten begonnen te dumpen toen de Indiase smartphonemarkt in een gezond tempo groeide. Deze goedkopere invoer had een impact op de reeds bestaande speler zoals Nokia en lokale bedrijven zoals Micromax en LG.
Het totale aanbod wordt ook wel de totale output genoemd, omdat het in feite bepaalt wat er in een economie wordt geproduceerd en verbruikt. Het is absoluut noodzakelijk dat de regering ervoor zorgt dat het totale aanbod een opgaande curve is om de economische groei in stand te houden, anders kan dit leiden tot hogere inflatie, lagere werkgelegenheid en migratie van lokale beroepsbevolking.
