Macro-economie en micro-economie verschillen
Macro-economie is een onderzoek dat zich bezighoudt met de factoren die van invloed zijn op de lokale, regionale, nationale of algehele economie en het neemt de gemiddelden en aggregaten van de algehele economie, terwijl Micro-economie een smaller concept is en zich bezighoudt met de besluitvorming van één economische variabelen en het interpreteert alleen de minuscule componenten van de economie.
Micro-economie versus macro-economie zijn de twee takken van de economie die zich bezighouden met de studie van de economie vanuit een ander perspectief. Micro-economie is de studie van besluitvorming door individuen en organisaties in het dagelijks leven, factoren die die beslissingen beïnvloeden en de effecten van beslissingen. Aan de andere kant is macro-economie de studie van de economie als geheel, inclusief prijsschommelingen, bbp, inflatie, enz.
Micro-economie houdt zich bezig met het gedrag van individuen en bedrijven met betrekking tot het gebruik van beperkte middelen en de toewijzing van die middelen aan mogelijke alternatieven. De analyse van vraag en aanbod, prijsevenwicht, arbeidskosten, productie staan aan de limiet van de micro-economie. Macro-economie is een brede term, gaat over besluitvorming en het gedrag van de hele economie. De belangrijkste zorgen zijn het BBP, werkloosheid, groeipercentage, netto-export, enz. Macro-economische analyse wordt door de regering gebruikt voor beleidsbeslissingen.
Wat is macro-economie?
Kortom, Macro-economie is een 'top-down'-benadering en is in zekere zin een helikopterview van de economie als geheel. Het beoogt verschillende fenomenen te bestuderen, zoals de groei van het BBP (Bruto Binnenlands Product) van het land; inflatie en inflatieverwachtingen; de uitgaven, ontvangsten en leningen van de overheid (fiscaal beleid); werkloosheidscijfers; monetair beleid, enz. om uiteindelijk de toestand van de economie te helpen begrijpen, beleid op een hoger niveau te formuleren en macro-onderzoek uit te voeren voor academische doeleinden.
De centrale banken van alle landen kijken bijvoorbeeld voornamelijk naar de macro-economische situatie van het land en ook naar de wereld om cruciale beslissingen te nemen, zoals het bepalen van de beleidsrentetarieven van het land. Maar het is vermeldenswaard dat ze ook naar micro-aspecten kijken.
Voorbeeld
Als u de recente wereldwijde financiële en economische gebeurtenissen heeft gevolgd, is het onderwerp van de renteverhogingen van de Amerikaanse Federal Reserve het meest besproken onderwerp. In een jaar houdt de Federal Reserve acht geplande vergaderingen gedurende twee opeenvolgende dagen om te beslissen en hun beleidsstandpunt bekend te maken, bekend als 'FOMC-vergaderingen' (vergaderingen van het Federal Open Market Committee).
De bijeenkomst richt zich voornamelijk op macrobeleid en stabiliteit op basis van data-analyse en onderzoek, met als conclusie of ze hun beleidsrente moeten verhogen of niet. Deze bijeenkomst maakt deel uit van een macro-economisch beleid, aangezien het naar de economie als geheel kijkt en de uitkomst een macro-evenement is.
Wat is micro-economie?
Kortom, micro-economie is een 'bottom-up'-benadering. Gedetailleerd, het omvat de basiscomponenten waaruit de economie bestaat, waaronder de productiefactoren (land, arbeid, kapitaal en organisatie / ondernemerschap). De drie sectoren van de economie - landbouw, industrie en diensten / tertiaire sectoren en de componenten daarvan komen begrijpelijkerwijs naar voren vanwege de productiefactoren. Micro-economie bestudeert grotendeels het gedrag van vraag en aanbod in verschillende markten die de economie vormen, consumentengedrag en bestedingspatronen, loonprijsgedrag, bedrijfsbeleid, impact op bedrijven als gevolg van regelgeving, enz.
Voorbeeld
Voor degenen die het Indiase groeiverhaal hebben gevolgd, zou u zich bewust zijn van het feit dat de moesson een impact kan hebben op de inflatie, met name de voedselinflatie. Een slechte moesson zou de inflatie kunnen verhogen, aangezien het aanbod van voer, groenten, enz. Niet overeenkomt met de vraag en een goede moesson de inflatie zou kunnen verminderen / stabiliseren om voor de hand liggende redenen. Dit heeft invloed op het bestedingsgedrag van individuele consumenten, agrarische bedrijven en dergelijke. (Meer over vraag en aanbod komt eraan!)
Ja, je zag het aankomen - macro en micro-economie zijn twee kanten van dezelfde medaille, dwz ze hebben verschillende dingen gemeen, ondanks het feit dat ze op schijnbaar verschillende onderwerpen lijken. Hoewel er geen dunne lijn van verschil is tussen de twee, zijn ze met elkaar verbonden. Dus laten we eens kijken wat ze gemeen hebben.
Macro-economie versus micro-economie Infographics
Laten we eens kijken naar de belangrijkste verschillen tussen macro-economie en micro-economie.
Overeenkomsten
Het volgende gedeelte zal je zeker helpen om economie veel meer te waarderen met veel interessante concepten die je tegenkomt dan alleen de overeenkomsten tussen de twee kennen.
Vraag- en aanbodrelatie
De grondgedachte is dat 'ervan uitgaande dat alle andere factoren hetzelfde / gelijk blijven', de gevraagde hoeveelheid afneemt naarmate de prijs stijgt en de gevraagde hoeveelheid toeneemt naarmate de prijs daalt (omgekeerde relatie). Als alle andere factoren gelijk blijven, neemt de geleverde hoeveelheid toe naarmate de prijs stijgt en de geleverde hoeveelheid neemt af naarmate de prijs daalt (directe relatie).
Deze relatie tussen vraag en aanbod bereikt de 'evenwichtstoestand' of de optimale relatie wanneer de gevraagde hoeveelheid en de geleverde hoeveelheid gelijk zijn. Als ze niet gelijk zijn, ontstaat ofwel een tekort ofwel een teveel dat wordt aangepast om weer evenwicht te bereiken.
De bovenstaande grafiek ziet er ingewikkeld uit, nietwaar? Eerlijk gezegd … dat is het niet. De grafiek is een weergave van het concept van 'Evenwicht', waarbij de verticale as (Y-as) staat voor 'Hoeveelheid' zowel gevraagd als geleverd, terwijl de horizontale as (X-as) de 'Prijs' van het product / dienst weergeeft. De onderstaande uitleg zou het voor u eenvoudiger moeten maken!
Een hogere prijs die door verkopers wordt vastgesteld, zou een voorraadoverschot veroorzaken (overtollige / overtollige geleverde hoeveelheid), waardoor ze gedwongen worden om de prijzen te verlagen (van overtollige prijzen naar de evenwichtsprijs) om aan de overeenkomstige vraag te voldoen. Een lagere prijs vastgesteld door verkopers zou een tekort aan voorraad veroorzaken (tekort aan geleverde hoeveelheid), waardoor de prijzen zouden stijgen (van de tekortprijs naar de evenwichtsprijs) om gelijke tred te houden met de overeenkomstige vraag.
( Opmerking: met 'hogere' en 'lagere' prijzen bedoelen we de prijs ten opzichte van de 'Evenwichtsprijs' - datgene waarop een koper idealiter zou moeten bieden / kopen voor (OF) de prijs ten opzichte van wat een verkoper idealiter zou moeten vragen / aanbod .)Dit is een fundamentele wet die de economie en het dagelijks leven regelt, of het nu macro- of micro-economie is. Of er altijd evenwicht wordt bereikt, de dynamiek voorbij vraag en aanbod is een heel ander onderwerp!
Belangrijkste verschillen tussen macro-economie en micro-economie
Beide takken van economie zijn met elkaar verbonden, maar hun benadering is anders ten opzichte van de economie. Hieronder volgen de belangrijkste verschillen.
- Micro-economie is de studie van de acties van individuen, markten, bedrijven, enz., En macro-economie is de studie van de economie als geheel.
- Micro-economie houdt zich bezig met vraag en aanbod, factorprijzen, productprijzen, loonkosten, etc. Macro-deals met nationaal inkomen, werkloosheid, inflatie, enz.
- De micro-economie is van toepassing op het oplossen van interne problemen, terwijl macro-economische principes van toepassing zijn op het milieu en eeuwige problemen.
- Micro-economie is significant in het geval van prijsbepaling, vraag en aanbod, loonkosten, enz. Macro is significant bij het formuleren van fiscaal en monetair beleid.
- Vraag en aanbod zijn de belangrijkste instrumenten die worden gebruikt in de micro-economie en de totale vraag en het totale aanbod zijn de instrumenten die worden gebruikt in de macro-economie.
- Micro-economie is een benadering van onderaf en macro-economie is een benadering van bovenaf bij het analyseren van de economie.
- Micro-economie neemt de economie als zoveel onderdelen en analyseert elk afzonderlijk, terwijl macro-economie de economie als geheel neemt en analyseert.
- Het resultaat van het overheidsbeleid is de belangrijkste variabele die wordt gebruikt in macro-economische analyse. Overheidsbeleid heeft geen directe invloed op de micro-economische variabelen.
- Micro-economie analyseert de economie op een enge manier door gebruik te maken van de variabelen die vraag en aanbod beïnvloeden. Macro-economie analyseert de economie op een bredere manier door de variabelen te nemen die de productiviteit van de economie beïnvloeden.
- De micro-economische analyse helpt bij het vinden van oplossingen voor het verbeteren van de individuele entiteiten, de levensstandaard van de individuen binnen de economie. Macro-economische analyse helpt om de algehele gezondheid van de economie te bepalen en manieren te vinden om de economie te verbeteren door middel van prijsregulering en het oplossen van problemen als werkloosheid, inflatie, deflatie, armoede, enz.
- Micro-economie helpt bij het bepalen van de prijsniveaus, productprijzen en factorprijzen, gebruikmakend van de krachten van vraag en aanbod. Macro-economie helpt bij het reguleren en handhaven van het algemene prijsniveau in de economie.
- Hoewel de economie beide wordt aangedreven door de krachten van vraag en aanbod, concentreert de micro-economie zich op het gedrag van de producenten en de consumenten en richt de macro-economie zich op de conjunctuurcycli van de economie.
Hoe beïnvloedt macro de micro?
Laten we aannemen dat de centrale bank van het land de beleidsrente (een macro-impact) met 100 basispunten verlaagt (100 basispunten = 1%). Dit zou idealiter de financieringskosten van commerciële banken bij de Centrale Bank moeten verlagen, waardoor hun depositorente wordt verlaagd, waardoor ruimte ontstaat om de rente op de leningen die zij aan particulieren en bedrijven verstrekken, te verlagen.
Dit zal naar verwachting leiden tot een stijging van de leningen, ook wel 'kredietgroei' genoemd, gezien goedkopere toegang tot krediet en dus meer investeringen die bedrijven helpen te investeren in nieuwe activa, projecten, uitbreidingsplannen, enz., Wat ontwikkelingen zijn op het microfront. Dit is slechts een van de vele voorbeelden waarbij macrobeleid en -beslissingen van invloed zijn op de micro-economie. Andere voorbeelden kunnen zijn:
- Wijzigingen in de inkomstenbelasting;
- Veranderingen in subsidies;
- Valutagerelateerd beleid (bijvoorbeeld: China koppelt de yuan / renminbi aan de Amerikaanse dollar);
- Werkloosheidscijfers in de economie kunnen onder meer helpen begrijpen hoeveel banen een bedrijf zou kunnen creëren
Hoe beïnvloedt micro macro?
Een van de vele factoren die het macrobeleid bepalen, is de toestand van de micro-economie. Om verder te gaan met het eerdere voorbeeld van de Centrale Bank, aangezien ze hun beleidsrentes hebben verlaagd, observeren ze de lenings- en investeringspatronen van bedrijven, particulieren en huishoudens.
Deze gedragspatronen kunnen helpen bepalen of de Centrale Bank de rente verder moet verlagen als de vooruitzichten zwak zijn, de rente in de wacht moet houden of ze moet verhogen als de vooruitzichten aantrekken of omhoog schieten. Bijkomende voorbeelden zijn de volgende:
- De consumentenprijsindex (CPI) wordt bepaald aan de hand van enquêtes onder individuen en winkeliers op basis van hun bestedingspatroon, waarbij de uitkomst resulteert in een bepaald 'percentage' dat een indicatie is van de inflatie. Dit cijfer wordt beschouwd als een belangrijke bepalende factor voor de centrale bank om de beleidsrentetarieven vast te stellen. Het bestedingsgedrag van individuen is een micro-economische variabele.
- Als we een diepe duik nemen in de Amerikaanse Federal Reserve en in het bijzonder in de Amerikaanse economie, zou het nieuws ons vertellen dat een belangrijke factor die hun beleidsbeslissingen beïnvloedt, de loonaantallen of de loongroei zijn die deel uitmaakt van de micro-economie.
- Een sleutelbegrip in de micro-economie is dat van 'Opportunity Cost', dwz de kosten die worden gemaakt door niet het op een na beste alternatief te kiezen, aangezien de keuzes elkaar uitsluiten (de ene keuze elimineert de andere). Met andere woorden, het is het marginale voordeel dat men zou kunnen behalen door het op een na beste vergelijkbare alternatief te kiezen om hetzelfde doel te bereiken, aangezien de keuzes elkaar uitsluiten. Op een meer filosofische noot heeft dit enige wortels in het concept van ''
Voorbeeld
Je bent een 5-jarig kind en hebt $ 5 bij je om te kiezen tussen een ijsje en Zwitserse chocolade die respectievelijk $ 5 en $ 4 kost (zou een 5-jarig kind echt iets kunnen schelen als het Zwitserse chocolade was? zou zijn specialiteit kennen. Wie weet?). Laten we zeggen dat het kind de chocolade verkiest boven het ijs, alleen maar om onze clichématige veronderstelling te bederven dat een kind altijd het ijs zou kiezen! Hij proeft van de chocolade tot hij ziet dat zijn vriend van het ijs geniet. Het joch probeert vervolgens de kosten af te wegen van zijn beslissing om voor de chocolade te gaan.
Vergelijkende tabel voor macro-economie versus micro-economie
| Punten van vergelijking | Macro-economie | Micro-economie | ||
| Betekenis | Het behandelt de studie van het gedrag van de economie als geheel, zoals de prestaties, structuur, enz. Van de economie van een land. | Het behandelt individuele entiteiten zoals markt, bedrijven, individuele huishoudens en hun gedrag | ||
| Doelstelling | Het analyseert de economie als geheel en bepaalt het inkomen en de werkloosheid van de economie. | Het analyseert het gedrag van individuen, huishoudens en bedrijven in een andere omgeving en bepaalt de prijsstelling van producten, de loonkosten en de productiefactoren | ||
| Nadering | Het is een top-down benadering van de economie. | Het is een bottom-up benadering van de economie | ||
| Reikwijdte | De reikwijdte is breed en het bestaat uit de studie van de factoren die de economie als geheel beïnvloeden, zoals inkomen en werkgelegenheid, deviezen, overheidsfinanciën, het bankwezen, enz. | De reikwijdte is breed en helpt bij het bepalen van productprijzen en factorprijzen. | ||
| Begunstigden | De overheid gebruikt de studie van macro-economie voor het formuleren van verschillende economische beleidsmaatregelen | De individuele consumenten, producenten, investeerders, kleine huishoudens, etc. zijn de stakeholders van deze tak van onderzoek. | ||
| Focus | Focus op het maximaliseren van de welvaart van de economie als geheel. Dat is focus op inkomensanalyse. | De belangrijkste focus is het maximaliseren van de winst van individuen / bedrijven. Dat is focus op prijsanalyse. | ||
| Veronderstellingen | Het veronderstelt dat de variabele in de economie onderling afhankelijk is. Het laat het effect zien van de onderlinge afhankelijkheid van verschillende variabelen zoals totaal inkomen en totale werkgelegenheid. | Het veronderstelt dat slechts één variant vluchtig is en andere constant. Dat betekent dat het het effect van verandering in een variabele laat zien door andere variabelen constant te houden. | ||
| Methode | De studie wordt algemeen evenwicht genoemd omdat het de onderlinge afhankelijkheid van verschillende economische variabelen analyseert | De studie wordt gedeeltelijk evenwicht genoemd, omdat de studie is gebaseerd op de beweging van één variabele door aan te nemen dat andere constant zijn. | ||
| Variabelen | De macro-economische variabele is
| De variabelen die voor het onderzoek zijn gebruikt, zijn
|
Een vleugje belangrijke geschiedenis
Er is meer geschiedenis dan het feit dat Adam Smith en JM Keynes de zogenaamde 'vaders' van micro- en macro-economie waren. Aangenomen wordt dat de macro-economie grotendeels is geëvolueerd van een economische crisis, de beruchte 'Grote Depressie' van 1929 tot eind jaren dertig, waar JM Keynes en Milton Friedman een belangrijke rol speelden bij het verklaren en begrijpen van de gebeurtenis. JM Keynes schreef een boek met de titel 'The General Theory of Employment, Interest, and Money', waarin hij de Grote Depressie trachtte te verklaren door middel van totale uitgaven, inkomensniveaus, werkgelegenheidsniveaus en overheidsuitgaven - Keynesian Economics.
Milton Friedman, een hoog aangeschreven econoom, verklaarde de Grote Depressie door een bankencrisis, deflatie, hogere rentetarieven en restrictief monetair beleid - School of Monetary Economics.
Als je de bovenstaande paragraaf en de verschillende onderlinge verbanden ervan hebt begrepen, sta je op het punt een opkomend econoom en een goede economische denker te worden. Als je het niet helemaal begreep, ga je meer aan economie denken en hoe meer je erover nadenkt, hoe meer je het op prijs zou stellen.
Conclusie
Micro-economie is de studie van individuele factoren en macro-economie is de studie van geaggregeerde factoren, maar beide zijn gericht op de toewijzing van beperkte middelen. Macro-economie is de basis van micro-economie, het analyseert hoe de macro-economische omstandigheden of factoren het gedrag van de markt en de resultaten daarvan beïnvloeden.
Het is duidelijk dat beide onderling afhankelijk en gecorreleerd zijn. Het begrip van beide takken is erg belangrijk voor elke economie. Voor het oplossen van economische problemen en het verbeteren van de gezondheid van een economie is een nauwkeurige analyse van micro- en macro-economische factoren belangrijk.
