Wat is de publiek-private samenwerking (PPP)?
Publiek-privaat partnerschap of PPP is een model waarbij de overheid en private investeerders, aannemers of bedrijven een samenwerking aangaan om een openbaar projectwerkproject uit te voeren, waarbij de beloningen tussen beide partijen worden gedeeld in een vooraf bepaalde verhouding, afhankelijk van de risico's en verantwoordelijkheden die door elk van hen worden genomen.
Meestal worden dergelijke partnerschappen verbroken voor grotere projecten zoals viaducten of tolwegen, enz. Maar soms kunnen dergelijke partnerschappen ook een resultaat zijn voor non-profitdoeleinden.
Soorten publiek-private partnerschapsovereenkomsten (PPS)
Hoewel er geen strikte definitie is van publiek-private samenwerking PPS en de aard van de samenwerking verschilt van land tot land, heeft de Wereldbank een breed categorisatiesysteem bedacht, afhankelijk van de mate van risicodeling tussen de partners. Deze brede indeling geeft een voorbeeld van verschillende soorten contracten die onder publiek-private samenwerking PPS kunnen vallen.
# 1 - Herstructurering, corporatisering en decentralisatie van nutsvoorzieningen
De eerste vormen van publiek-private samenwerking zijn het belangrijkste doel van de overheid om de prestaties van de openbare dienst te verbeteren. Het gaat niet om de verkoop van een van de belangen van de overheid, en de privépartner is alleen betrokken bij het verbeteren van de efficiëntie van de dienstverlening. Zo zijn veel luchthavens in India onlangs overgedragen aan particuliere spelers voor het uitvoeren van de operaties; De Airport Authority of India heeft echter geen belang aan een particuliere speler verkocht.
# 2 - Civiele werken en servicecontracten
Deze overeenkomst omvat de aanbesteding van goederencontracten die voldoen aan de normen die door de overheidsinstantie zijn vastgesteld of de reparatie- of servicecontracten voor inspectie en testen van openbare werken, enzovoort. Het is meer een bied- of aanbestedingsproces waaraan meerdere particuliere spelers deelnemen, en de beste bieding wordt gegund. Het is gebruikelijk voor onder meer de defensie- of gezondheidszorgsector.
# 3 - Beheer- en operationele overeenkomsten
Dit zijn meestal kortlopende contracten (2-5 jaar) waarin een particuliere speler een vast vergoedingssysteem gebruikt om bepaalde taken uit te voeren die vallen onder de categorie van het beheren of exploiteren van een openbaar project. Het houdt geen overdracht van activa in en wordt over het algemeen ondernomen om particuliere spelers uit te proberen voordat volledige privatisering wordt ondernomen om het verschil in de prestaties te analyseren en tot een conclusie te komen of privatisering al dan niet een antwoord is op de situatie die verbetering behoeft.
# 4 - Huurovereenkomsten / Affermage
- Bij leasing staat de financiering niet onder controle van de particuliere speler, maar de exploitatie en het onderhoud wel. Financiering komt van de overheid en dus via de belastingopbrengsten. Het staat geen vaste vergoeding toe voor de privéspeler zoals in de vorige regeling. De inkomsten die worden gegenereerd wanneer consumenten de diensten consumeren, worden verdeeld tussen de overheid en de particuliere speler, volgens de tussen hen overeengekomen verhouding.
- Omdat dit ertoe leidt dat de particuliere speler grotere risico's draagt, hebben ze meer autonomie. Soms staat de huur van de overheid vast, dus het risico van de collectie neemt toe voor de particuliere speler, want dat is de bron van waaruit ze de overheid terugbetalen; daarom is de prijsstelling in handen van de particuliere speler. Ook is de overeenkomst voor een langere termijn (8-15 jaar)
Over het algemeen maakt de stroom- en energiesector gebruik van deze vorm van publiek-private samenwerking pps
# 5 - Concessies, Build-Operate-Transfer (BOT), Design-Build-Operate (DBO)
- Deze hebben een langetermijnkarakter en het geeft de particuliere speler de vrijheid om te investeren of financiering aan te trekken. Daarom meer autonomie in vergelijking met huurcontracten. Het eigendom is nog steeds bij de overheid, en daarom vallen BOOT-overeenkomsten hier buiten het bereik, aangezien ze worden uitgebreid naar Build ownoperation en overdracht.
- Dergelijke contracten zijn populair in de bouwsector. Bij concessies is de inkomstenstroom voor de particuliere speler gebonden aan de consument, terwijl bij BOT de inkomsten afkomstig zijn van de overheid.
- Bij DBO is de financiering echter ook in handen van de overheid; vóór de overdracht moet de particuliere speler echter een bepaald productieniveau bereiken om de haalbaarheid van het project aan de autoriteit te bewijzen, en daarom is het financiële risico vrij hoog.
# 6 - Joint ventures en gedeeltelijke afstoting van openbare activa Volledige afstoting
Hierin wordt een nieuw bedrijf opgericht. Het kan ook in de vorm van een partnerschap zijn. Hier hebben alle spelers dezelfde reeks verantwoordelijkheden en dezelfde reeks risico's te dragen; de mate varieert echter op basis van de beloningsverhouding. Elke speler heeft een zekere mate van eigendom van het project en een winstdelingsverhouding. Soms houdt de overheid een zekere mate van controle bij zichzelf om buitensporige winstbejag door de private spelers te voorkomen; er is echter een aandeel in het eigendom van alle spelers.
# 7 - Volledige afstoting
Hier eindigen de laatste vormen van publiek-private samenwerking PPS in zekere zin omdat dit leidt tot volledige overdracht van zeggenschap en eigendom aan private spelers. Dit kan op twee manieren worden bereikt: de overheid verkoopt aandelen of de activa van het betreffende project. In de overgangsperiode kan de overheid het project echter nog uitvoeren tot het moment dat de particuliere speler het onder de knie krijgt en het onder de knie krijgt.
Voorbeelden van publiek-private samenwerking (PPP)
- Een gepubliceerde case study van waterbedrijven in Monogaz, 1977, Venezuela valt onder de categorie Management and Operating Agreements. Waarin het beheercontract werd aangegaan voor betere facturering en incasso-inspanningen om de kasinstroom nieuw leven in te blazen en de behoefte aan middelen van de centrale overheid te verminderen. Decentralisatie verplaatste de macht van het centrum naar gemeenten, die contracten gunden aan private spelers. De vorm van Publiek-private samenwerking PPS was een beheerscontract.
- Chileense waterhervormingen aan het einde van de 20e eeuw zijn een ander voorbeeld van publiek-private samenwerking PPP. Deze sector kende problemen van zware subsidiëring en had daarom verschillende hervormingen nodig om er een winstgevende maar duurzame sector van te maken. Gedurende een periode van 1977 tot 2004 ondergingen de hervormingen een hele cyclus van PPS-regelingen, met inbegrip van decentralisatie en creatie van verschillende regionale eigendommen, gevolgd door concessies en BOT-overeenkomsten en uiteindelijk de openstelling van de sector voor particulier eigendom, wat leidde tot een volledige afstoting. Deze hervormingen werden voornamelijk aangedreven door een passende prijsstrategie in elke fase, die op het juiste moment de juiste spelers aantrok.
Afgezien van deze zijn er verschillende andere voorbeelden, zoals de eerste privétrein van India 'Tejas Express', Mumbai en Delhi Metro, Dulles Greenways, VS, Orange County's State Route 91 Express Lanes, VS.
Voordelen van publiek-private samenwerking
- Verhoging van efficiëntie - Bij particuliere betrokkenheid stimuleert winstoogmerk de efficiëntie, en als het contract voor een korte termijn is, is concurrentie een andere factor, aangezien prestaties een sleutel worden bij contractverlenging
- Technology Sharing - Wanneer de private speler binnenkomt, brengt hij zijn innovatieve technologie, die bijdraagt aan de technologische vooruitgang voor de overheid en de infrastructuur state-of-the-art houdt.
- Duurzaamheid - Publiekprivate samenwerking PPS is een goede exitroute voor de zwaar gesubsidieerde sectoren. Het helpt om de sectoren zelfvoorzienend te maken, zoals in het geval van de Chileense watersector.
Nadelen van publiek-private samenwerking
- Vriendjespolitiek - De meeste overheidsuitgaven zijn gericht op het verbeteren van de levensstandaard van de mensen, en soms is winst niet de primaire stimulans. In het geval van een vroegtijdige PPP of een PPP die fout gaat, kunnen de mensen eronder lijden omdat privéspelers de behoefte van de mensen misschien niet op de eerste plaats stellen
- Inflatie - Als het gaat om volledige desinvestering, verliest de regering de controle over de prijsstelling, wat kan leiden tot buitensporige prijsstijgingen en kan een groot deel van de consumenten ervan weerhouden te profiteren.
- Verlies van tijd en moeite - Er zijn mislukte gevallen van PPP geweest waarbij de regeringen werden gedwongen privébedrijven te nationaliseren en in te grijpen om de economieën te stabiliseren.
Conclusie
- Publiek-private samenwerking PPS heeft zijn voor- en nadelen, en het kiezen van het juiste model is van het grootste belang voor het slagen van elk project. Soms zorgt het gebrek aan autonomie voor de private speler voor onnodige vertragingen, in andere gevallen kan de overmaat aan vrijheid de projecten onhoudbaar maken.
- Geleidelijke geleidelijke privatisering is aan te raden, aangezien dit verschillende problemen kan opleveren die moeten worden opgelost voordat een volledige afstoting plaatsvindt, omdat de behoeften en de toestand van de verschillende economieën variëren.
