Risico Eetlust Betekenis
Risicobereidheid geeft het bedrag, de snelheid of het percentage van het risico aan dat een individu of organisatie (voorzien door de Raad van Bestuur of het management) bereid is te aanvaarden in ruil voor zijn plan, doelstellingen en innovatie.
Uitleg
Volgens de ISO 31000 definieert een norm voor risicobeheer risicobereidheid als "Hoeveelheid en soort risico dat een organisatie wil nastreven, behouden of nemen". Elk bedrijf of een individu heeft een aantal ambities, en om die te vervullen worden strategische plannen of doelstellingen voorzien. Om deze plannen toe te passen, en vanwege de onzekerheden die daarmee gepaard gaan, zijn er ook meerdere risico's aan verbonden. Om het aangegeven doel te benutten, moet men de kosten-batenanalyse uitvoeren en op een punt komen waarop het aangenomen risico het nemen waard is.
Voorbeeld
Laten we aannemen dat een organisatie verwacht uit te breiden in een ander land. De huidige nettowaarde van de organisatie bedraagt bijna $ 800 miljoen. De entiteit zou de risico's kunnen dragen tot de lat van $ 400 miljoen, maar zoals besloten door het management, mag het door het bedrijf aanvaarde risico niet hoger zijn dan $ 240 miljoen. De entiteit heeft zich dus ingesteld op het niveau van 30% van het nettovermogen en het is geen bedrijfshoofden toegestaan om een verhaal te beslissen dat het bedrijf meer beïnvloedt dan het aangegeven niveau.
Soorten risico-eetlust
Het kan variëren in verschillende scenario's of entiteiten. In grote lijnen zijn de risicoaccepterende vermogens de volgende:
- Sommige organisaties zijn risicomijdend of spelen in bepaalde bedrijfstakken altijd in een veilige zone. Grote multinationale ondernemingen vertonen bijvoorbeeld meestal geen enkele mate van risicobereidheid voor reputatieschade.
- Een andere optie is het aanvaarden van risico's, maar dan in een reeks van minimaal tot voorbeeldig, waarbij het management een punt bepaalt dat de beste risico-opbrengstverhouding geeft.
- Bij deze optie probeert het management alle opties die de meest succesvolle resultaten kunnen opleveren en vallen in de criteria van waarde voor de organisatie.
- Het is vrij zeldzaam, maar kan worden gezien in de zakelijke omgeving, waar, ongeacht de mate van risico, het management instemt met een project of een doelstelling die een gezond rendement belooft.
Hoe de risico-eetlust bepalen?
Soms verwarren mensen het met risicomanagement. Risicobereidheid is een grens waaronder het management klaar is om de gestelde doelen na te streven of voort te zetten. Maar zelfs om te beslissen of de organisatie bereid is tot de betrokken risico's, moeten er eerlijke en robuuste risicobeheeractiviteiten zijn. Na een grondig begrip van de verwachte risico's vanuit alle hoeken, zou een lijn kunnen worden getrokken om het acceptabele niveau te ondersteunen. Risicoacceptatie komt dus later bij de routine voor risicobeheer.
Hoewel de Raad van Bestuur verantwoordelijk is voor het vormgeven van de beslissingen van het bedrijf, is het opstellen en voorbereiden van risicobereidheiddocumenten de primaire verantwoordelijkheid van het management. Managers van de verschillende domeinen binnen de entiteit doen een oefening om de risiconiveaus te begrijpen, schrijven dit vervolgens op en presenteren het ter overweging aan de Raad. Vervolgens besluit de Raad op het gegeven voorstel of het het werkelijke beeld van de risico's weergeeft of niet, en om er een standpunt over in te nemen.
Voor het evalueren van de risico's moet het management enkele vragen overwegen en erover nadenken, zoals wat de significante risico's kunnen zijn waarmee de organisatie wordt geconfronteerd, de risiconemende capaciteiten van de entiteit, het rangschikken van de gevaren op basis van de aangeboden beloningen en analyse om tot de cijfers te komen, indien van toepassing.
Na de hierboven vermelde oefening worden de details ter goedkeuring voorgelegd aan het topmanagement dat, na een uitgebreide bespreking en overpeinzing, het goedkeurt en toestaat dat het het geschreven beleid wordt van de entiteit als haar risicobereidheid.
Risico-eetlust versus risicotolerantie
- In het algemeen worden Risk Appetite en Risk Tolerance door elkaar gebruikt, maar deze termen hebben een andere betekenis. Risk Appetite geeft het bedrag, de snelheid of het percentage van het risico aan dat een individu of een organisatie moet dragen om verder te gaan met zijn plannen of doelstellingen. De bedreigingen horen bij de ambities van de entiteit en moeten door het management worden geaccepteerd om verder te kunnen gaan.
- Aan de andere kant is risicotolerantie wanneer de investeerder of de organisatie comfortabel zou blijven ondanks het nemen van verliezen of het dragen van onzekerheden. Het uithoudingsvermogen van risico's hangt af van vele factoren, zoals financiële verwachting, kracht, leeftijd, verdienvermogen, enz. Een van de populaire methoden om het risicotolerantieniveau van een organisatie of individu te beoordelen, is door een vragenlijst te ontwerpen en deze door hen te laten invullen.
Belang
- Het is de fundamentele stap om te komen tot het algehele risico of risicobeheer voor de organisatie. Na het begrijpen van het risico-acceptatieniveau, of het uitvoeren van de analyse van de onzekerheden van het project, de uitbreiding of de doelstelling, is een organisatie beter in vorm om haar risicotolerantie en risicobeheerbeleid te trekken.
- Als een organisatie zich niet bewust is van haar risicoacceptatiecapaciteiten, dan zou het niet in staat zijn om het rendement te maximaliseren of de buitensporige verliezen te beperken. Om dus efficiënt te blijven in de risico-opbrengstverhouding, moet de risicobereidheid van tevoren worden berekend.
Voordelen
- Na het bepalen van de bereidheid tot risico of risicoacceptatie, zou een organisatie een evenwicht kunnen creëren tussen haar innovatiebeleid en haar waarschuwingsbeleid. Als het vermelde risico binnen het bereik van de aanvaarde niveaus ligt, is het niet nodig om verder te besteden aan methodologieën voor risicovermindering. Als het huidige probleem aanzienlijk lager is dan het aangegeven of veronderstelde risico, zou een organisatie haar stuwkracht op aanvullende innovatie kunnen vergroten of haar doelstellingen kunnen verlengen totdat de voor risico geaccepteerde limiet is bereikt.
- Afgezien van de voordelen of voordelen die hierboven zijn vermeld, biedt de exacte uitdrukking van het risicoaanvaardingsniveau van een entiteit ook andere voordelen, zoals de Raad van Bestuur of het management toestaan om meer beslissingen te nemen om de beloningen te verhogen, een haalbare toewijzing van middelen aan een bepaald project voor extra voordelen, vergroting van de transparantie in de ogen van klanten, investeerders, ratingbureaus en dergelijke andere partijen.
Conclusie
Uiteindelijk zou een brede oefening in risicobeheer het beheersen van de risico's van een bepaald project, doel of actie kunnen inhouden. Nu wordt het de verantwoordelijkheid van de Raad van Bestuur, of het Strategisch Comité, of een dergelijke autoriteit die in staat is om een beslissing te nemen of een dergelijk voorstel al dan niet te aanvaarden, rekening houdend met het geboden risico en de geboden opbrengsten, en zo ja, in welke mate.
