Portfolio-analyse - betekenis, hulpmiddelen, voorbeelden, stappen

Wat is de portefeuilleanalyse?

Portefeuilleanalyse is een van de gebieden van beleggingsbeheer waarmee marktdeelnemers de prestaties van een portefeuille (aandelen, obligaties, alternatieve beleggingen enz.) Kunnen analyseren en beoordelen met als doel de prestaties te meten op een relatieve en absolute basis, samen met de bijbehorende risico's.

Hulpmiddelen die worden gebruikt in portfolio-analyse

Enkele van de beste gebruikte verhoudingen zijn als volgt -

1) Rendement aanhoudperiode

Het berekent het totale rendement tijdens de beleggingsperiode

Rendement aanhoudperiode = ((Eindwaarde - beginwaarde) + ontvangen dividenden) / beginwaarde

2) Rekenkundig gemiddelde

Het berekent het gemiddelde rendement van de totale portefeuille

Rekenkundig gemiddelde = (R1 + R2 + R3 +… + Rn) / n

R - Rendementen van individuele activa

3) Sharpe-verhouding

Het berekent het extra rendement boven het risicovrije rendement per eenheid portefeuillerisico

Sharpe-ratio-formule = (verwacht rendement - risicovrij rendement) / standaarddeviatie (volatiliteit)

4) Alfa

Het berekent het verschil tussen het werkelijke portefeuillerendement en het verwachte rendement

Alfa van de portefeuille = Werkelijk rendement van de portefeuille - Verwacht rendement op de portefeuille

5) Tracking-fout

Het berekent de standaarddeviatie van het extra rendement ten opzichte van het benchmarkrendement

Tracking Error-formule = Rp-Rb

Rp = Return of Portfolio, Rb - Return on Benchmark

6) Informatieverhouding

Het berekent het succes van een actieve beleggingsbeheerderstrategie door het overtollige rendement te berekenen en dit te delen door tracking error

Informatieverhouding Formule = (R p - R b ) / Tracking error

Rp = Return of Portfolio, Rb - Return on Benchmark

7) Sortino-verhouding

Het berekent het extra rendement boven het risicovrije rendement per eenheid negatief activarendement

Sortino-verhoudingsformule = (Rp - Rf) / σd

Rp = Return of Portfolio, Rf - Risk-Free Rate, σd = standaarddeviatie van negatieve vermogensrendementen

Voorbeelden van portfolio-analyse

Laten we dit concept in meer detail begrijpen met behulp van een paar voorbeelden door gebruik te maken van deze populaire tools zoals besproken.

Voorbeeld 1

Ryan heeft geïnvesteerd in een aandelenportefeuille, zoals hieronder wordt besproken. Bereken op basis van de informatie het rendement van de beleggingsperiode van de portefeuille:

Rendement aanhoudperiode = ((Eindwaarde - beginwaarde) + ontvangen dividenden) / beginwaarde

Hieronder vindt u de retourformule voor het gebruik van de vasthoudperiode.

Voorbeeld 2

  • Venus Investment probeert een portefeuilleanalyse uit te voeren van een van zijn fondsen, namelijk groei 500, met behulp van bepaalde prestatiemaatstaven. Het fonds heeft een informatieratio van 0,2 en een actief risico van 9%. De fondsen worden vergeleken met de S&P 500 en hebben een Sharpe-ratio van 0,4 met een standaarddeviatie van 12%.
  • Venus Investment heeft besloten om een ​​nieuwe portefeuille te creëren door groei 500 en de benchmark S&P 500 te combineren. De criteria zijn om een ​​Sharpe-ratio van 0,35 of meer te garanderen als onderdeel van de analyse. Venus heeft besloten om de portefeuilleanalyse van de nieuw gecreëerde portefeuille uit te voeren met behulp van de volgende risicomaatstaf:

Sharpe-verhouding

Optimaal actief risico van de nieuwe portefeuille = (informatieratio / Sharpe-ratio) * standaarddeviatie van benchmark S&P 500

Dienovereenkomstig Sharpe-ratio van de nieuwe portefeuille = (informatieratio 2 + Sharpe-ratio 2)

De sharpe-ratio is dus minder dan 0,35 en Venus kan niet in het genoemde fonds beleggen.

Voorbeeld # 3

Raven Investments probeert de portefeuilleprestaties van twee van zijn fondsbeheerders, de heer A en de heer B.

Raven Investment voert de portefeuilleanalyse uit met behulp van de informatieratio van de twee fondsbeheerders met een hogere informatieratio als maatstaf voor superieure prestaties.

De volgende details die hieronder worden opgesomd, worden gebruikt om de informatieratio te meten voor doeleinden van portefeuilleanalyse:

Met een hogere informatieratio heeft fondsbeheerder B superieure prestaties geleverd.

Stappen voor portfolio-analyse

  • # 1 - Inzicht in de verwachtingen van investeerders en marktkenmerken - De eerste stap vóór de portefeuilleanalyse is het op elkaar afstemmen van de verwachtingen van de investeerder en de markt waarin dergelijke activa zullen worden belegd. Een goede afstemming van de verwachtingen van de belegger met betrekking tot risico en rendement en de marktfactoren helpt al een heel eind bij het behalen van de portefeuilledoelstelling.
  • # 2 - Een strategie voor activatoewijzing en -implementatie definiëren - Dit is een wetenschappelijk proces met subjectieve vooroordelen en het is absoluut noodzakelijk om te bepalen in welk type activa de portefeuille zal investeren, welke instrumenten zullen worden gebruikt bij het analyseren van de portefeuille, welk type benchmark de portefeuille zal gebruiken worden vergeleken met, de frequentie van een dergelijke prestatiemeting enzovoort.
  • # 3 - Prestaties evalueren en indien nodig wijzigingen aanbrengen - Na een bepaalde periode, zoals gedefinieerd in de vorige stap, zullen de portfolioprestaties worden geanalyseerd en geëvalueerd om te bepalen of de portefeuille de vermelde doelstellingen heeft bereikt en welke corrigerende maatregelen, indien van toepassing, vereist zijn. Ook worden eventuele wijzigingen in de doelstellingen van de belegger meegenomen om ervoor te zorgen dat de portefeuilleanalyse up-to-date is en de verwachtingen van de belegger onder controle blijft.

Voordelen

  • Het helpt beleggers om de prestaties periodiek te beoordelen en wijzigingen aan te brengen in hun beleggingsstrategieën als een dergelijke analyse dit rechtvaardigt.
  • Dit helpt bij het vergelijken van niet alleen de portefeuille met een benchmark voor rendement, maar ook om het risico te begrijpen dat wordt genomen om een ​​dergelijk rendement te behalen, waardoor beleggers het voor risico gecorrigeerde rendement kunnen afleiden.
  • Het helpt bij het afstemmen van de beleggingsstrategieën op de veranderende beleggingsdoelstelling van de belegger.
  • Het helpt bij het scheiden van underperformance en outperformance en dienovereenkomstig kunnen investeringen worden toegewezen.

Conclusie

Portefeuilleanalyse is een onmisbaar onderdeel van beleggingsbeheer en dient periodiek te worden uitgevoerd om elke geconstateerde afwijking ten opzichte van de beleggingsdoelstelling te identificeren en te improviseren. Een ander belangrijk doel is dat het beoogt te bereiken, is het totale risico te identificeren dat wordt genomen om het gewenste rendement te behalen en of het risico wordt genomen in verhouding tot het rendement dat door de belegger wordt behaald. Kortom, het is een complexe taak en vereist professionele expertise en begeleiding om het impactvol te maken.

Interessante artikelen...