Wat is een gouden parachute?
Een gouden parachute is een contract tussen het bedrijf en hun werknemers, meestal het topmanagement, dat dit laatste aanzienlijke voordelen zal ontvangen zoals bonussen in contanten, medische voordelen, aandelenopties, ontslagvergoeding, pensioenpakket, enz. Als hun dienstverband in het bedrijf wordt beëindigd. als gevolg van enige herstructureringsactiviteit van het bedrijf.
Voorbeeld
"Marissa Mayer zal meer dan $ 44 miljoen verdienen als Verizon haar ontslaat" - citeerde de Business Insider een paar maanden geleden. CEO Marissa Mayer werd het onderwerp van wijdverbreide speculatie om andere redenen dan haar optreden bij Yahoo! Sinds Verizon ermee instemde om de internetgigant te kopen, gonst de industrie van de exorbitante Gouden Parachute die Marissa zou vliegen in het geval dat de eerste besluit haar te beëindigen.
bron: Yahoo Schedule 14A
Geschiedenis
Het dateert uit 1961 toen Charles C. Tillinghast Jr. van Trans World Airlines de eerste ontvanger werd. Er wordt gezegd dat Tillinghast Jr, temidden van het touwtrekken om Howard Hughes af te zetten, een genereuze Gouden Parachute kreeg aangeboden voor het geval Hughes de controle over het bedrijf zou krijgen en Tillinghast zou ontslaan. Het tij van de gebeurtenissen was echter anders, en Charles C. Tillinghast Jr. bleef nog vijftien jaar in het bedrijf. Het is grappig dat hij ook nooit de parachute heeft verzameld.
De naam "Golden Parachute" wordt gebruikt om de zachte en veilige landing van de beëindigde leidinggevende aan te duiden met financiële voordelen die ver boven de gebruikelijke vertrekvergoedingen liggen.
Hoewel dit een geïsoleerd incident was in de jaren 60, werd het al snel een geprefereerde manier om bedienden te compenseren, vooral eind jaren 70. Vijandige overnames werden aan de orde van de dag in de jaren tachtig, en het Amerikaanse bedrijfsleven zag een golf van de Golden Parachutes. Volgens Harvard Business Review had in 1986 ongeveer 35% van de 250 grootste Amerikaanse bedrijven een clausule geïmplementeerd waarin stond dat hun leidinggevenden contante betalingen zouden ontvangen, samen met een reeks andere voordelen voor het geval er van eigenaar zou wisselen.
Bron: Harvard Business Review
Uit de grafiek blijkt dat er in het decennium tussen 1980 en 1990 een aanzienlijke stijging was van de Golden Parachute-contracten. Het cumulatieve aantal contracten steeg van 75 naar 300. Eerder vielen alleen kleine bedrijven ten prooi aan vijandige overnames. Met de populariteit van de junk-obligatiemarkt werd financiering echter relatief gemakkelijker, en zelfs grote multinationals en Fortune 500-bedrijven werden gemakkelijke doelwitten van vijandige overnames. In deze periode hebben verschillende bedrijven de clausule van de gouden parachute in hun arbeidsovereenkomsten opgenomen in een poging hooggekwalificeerde werknemers te behouden. Het werd door leidinggevenden op hoog niveau beschouwd als een belangrijk element van beveiliging voordat ze een baan kregen in fusiegevoelige bedrijfstakken. Onnodig te zeggen dat het ook een verdedigingsmechanisme was voor vijandige overnames, aangezien het de kosten van overnames aanzienlijk verhoogde.
Bron: Mondaq.com
Een adviesbureau, Institutional Shareholder Service (ISS), heeft een trend onthuld dat de hoeveelheid van een gouden parachute als percentage van de vermogenswaarde toeneemt naarmate de deal kleiner wordt. De grafiek toont de omvang van de gerapporteerde gouden parachutebetalingen als percentage van het eigen vermogen van het doelwit voor de 25 grootste deals aangekondigd tussen mei 2013 en april 2014 en omvatte ook de 65 bedrijven die de beloning voor leidinggevenden verhoogden.
Golden Parachute vs. Golden Handshake vs. Golden Handcuff
Vaak zijn er maar weinig termen die door elkaar worden gebruikt. Een daarvan is de Golden Handshake . Golden Handshake is niets anders dan een verbeterde vorm van Golden Parachute. De ontslagvergoeding in Golden handshake is iets genereuzer dan de laatste. Een andere kleine variatie is dat Golden Handshakes worden aangeboden aan hooggeplaatste leidinggevenden die worden ontslagen door ontslag, bedrijfsherstructurering of zelfs tijdens hun geplande pensionering. Het ontslagvergoeding voor Golden Handshake omvat contanten, aandelen en bepaalde aandelenopties. Er kunnen ook andere elementen in zijn opgenomen, die uitsluitend afhangen van de discretie van het bedrijf.
Een andere term die in vergelijkbare zin wordt gebruikt, is Golden Handcuffs . Terwijl Golden Parachutes en Golden Handshakes de CEO's op hoog niveau meer geneigd kunnen maken om naar de uitgang te gaan om het forse pakket te ontvangen dat op hen wacht, werken Golden Handcuffs tegengesteld. Ze ontmoedigen leidinggevenden om het bedrijf te verlaten en zich bij de concurrenten aan te sluiten. Er wordt gezegd dat leidinggevenden onder gouden handboeien de ontvangen bonussen en beloningen moeten teruggeven als ze voor een bepaalde periode vertrekken.
Voordelen
- Allereerst kan geen enkel bedrijf functioneren als er een belangenconflict is op het niveau van het sleutelmanagement. Hoewel bepaalde overnames vijandig zijn, kunnen sommige zelfs gunstig zijn voor de toekomst en groei van het bedrijf. Als het sleutelpersoneel onzeker wordt over hun baan, kunnen ze proberen het fusie- of overnameproces te belemmeren. Aan de andere kant kunnen werknemers verzekerd worden van hun beloning en bieden ze volledige medewerking aan de fusieprocedures.
- Zodra de voorwaarden van het Severance-pakket zijn opgesteld, wordt het vertrek van bedienden hartelijker. Alles gaat in overeenstemming met een vooraf bepaalde overeenkomst, en er is geen kwaad bloed. Het beschermt ook een bedrijf tegen lasterlijkheid door zijn belangrijkste personeel in geval van beëindiging als gevolg van een fusie.
- De mogelijkheden van vijandige overnames worden verkleind doordat de clausule van Golden Parachutes in het contract wordt opgenomen. Het overnemende bedrijf vindt het misschien niet aantrekkelijk om zo'n duur pakket af te schaffen als het van plan is de belangrijkste medewerkers die al de controle hebben, te verdrijven.
Top 10 gouden parachutes
Bron: Bloomberg
Kritiek en controverse
Iets dat zo aantrekkelijk lijkt, kan toch niet zonder controverses en kritiek zijn? Golden Parachutes zijn voor veel critici de favoriete bokszak geweest. De groepen die er in het bijzonder mee te maken hadden, zijn de aandeelhouders en andere medewerkers van het bedrijf. Er zijn maar weinig redenen waarom Golden Parachutes meestal tegen zijn:
- De omvang van het pakket is gigantisch, waardoor andere werknemers die recht hebben op een generiek ontslagvergoeding, zich achtergesteld, verwaarloosd en minder bevoorrecht voelen. Dit soort onvrede bij bestaande medewerkers vormt een belemmering voor het goed functioneren van een onderneming.
- Vaak presteren de topmanagers ondermaats of doen ze iets onethisch, waardoor ze uiteindelijk hun baan kunnen verliezen. Veel bedrijven die de Gouden Parachute aanbieden, zwijgen over deze aspecten, en de clausule is uiteindelijk een stimulans voor dwalende managers die worden beëindigd. Het behoeft geen betoog dat aandeelhouders en medewerkers zich er niet goed bij voelen. Zo werd Tony Hayward, de Chief Executive Officer van British Petroleum, ontslagen vanwege het vermeende gebrek aan leiderschap tijdens de beruchte olieramp die zijn ambtstermijn aantastte. Hij zou echter zijn weggelopen met een ontslagvergoeding van meer dan een miljoen dollar en een pensioenbedrag van acht cijfers.
- Critici zijn van mening dat het de verantwoordelijkheid van het management is om in het beste belang van het bedrijf te handelen. Als een bediende zijn baan verliest door een vriendelijke fusie, hoeft het bedrijf hem niet te compenseren naast hun toch al dikke pakket.
- Een andere logica hiertegen is dat als de overnemende partij diepe zakken heeft, de compensatiekosten voor hem een triviaal bedrag kunnen zijn. Daarom is het idee om deze benadering te gebruiken als beschermingsmechanisme nutteloos geworden.
Met name aandeelhouders zijn niet zo dol op Golden Parachutes omdat velen van mening zijn dat het onnodige verspilling van aandeelhoudersgeld is. Ze zijn van mening dat veel CEO's die forse ontslagvergoedingen worden beloofd, er alleen maar door gecharmeerd zullen zijn en niet werken voor de langetermijndoelen van het bedrijf. Of hun angsten wel of niet oprecht zijn, is echter een uitdaging om tot een conclusie te komen.
In een onderzoeksartikel met de titel "Golden Parachutes and the Wealth of Shareholders" door Lucian A. Bebchuk, Alma Cohen en Charles CY Wang, wordt gesteld dat het op de lange termijn schadelijk kan zijn voor de aandeelhouderswaarde. Bedrijven die de gouden parachuteclausule toepassen, behalen lagere voor risico gecorrigeerde aandelenrendementen in vergelijking met hun tegenhangers, hoewel de kans groter is dat deze laatste worden overgenomen. De onderzoekers legden uit dat het een overname doet als een taartwandeling voor CEO's, en dat ze niet bang zijn om overgenomen te worden. Daarom zijn ze niet voldoende gemotiveerd om de aandeelhouderswaarde te vergroten.
Reglement voor Golden Parachutes
De aanhoudende oppositie heeft de afgelopen jaren een flinke vaart gewonnen. Zozeer zelfs dat het Congres belastingregels heeft vrijgegeven in een poging om ongebreidelde gouden parachutes met "te genereuze" ontslagvergoedingen te ontmoedigen. Bovendien heeft sectie 951 van de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Act in 2010 ook het verplicht gesteld om voortaan stemmen van adviserende aandeelhouder te verkrijgen over alle gevallen van gouden parachutes.
In 2011 onthulde de SEC een nieuwe clausule over de Say on Pay-stemming en Golden Parachute. De Say-on-Pay-stem vraagt investeerders om te stemmen over de vergoeding van de topmanagers van het bedrijf - de CEO, de Chief Financial Officer (CFO) en ten minste 3 andere hoogst beloonde executives.
De SEC gaf het volgende mandaat: "Bedrijven zijn verplicht om te voldoen aan de gouden parachutevereisten voor aandeelhoudersadvies en openbaarmaking in proxyverklaringen om een fusie of overname goed te keuren, en soortgelijke formulieren die aanvankelijk op of na 25 april 2011 zijn ingediend."
Volgens een adviesbureau, Pearl Meyer, laten de gegevens tussen 2011 en 2014 zien dat slechts ongeveer 5% van de Golden Parachute-stemmen minder kreeg dan de meerderheid. Ook al waren aandeelhouders in de meeste gevallen niet tegen de daadwerkelijke fusie. Bezorgde aandeelhouders nemen hier nu stelling tegen, omdat zij dit niet passend achten.
Fiscaal perspectief
De interne inkomstencode heeft drie componenten die betrekking hebben op de gouden parachutes. Volgens sectie 4999 van de IRS wordt een accijns van 20% geheven, bovenop de normale inkomstenbelasting, op "overtollige parachutebetalingen", terwijl sectie 280G de betalingen onder Golden Parachute niet-aftrekbaar acht voor het bedrijf. Het Congres neemt deze bepalingen aan als onderdeel van de Tekortverminderingswet van 1984. Ten slotte ontkent artikel 162 (a) van de interne inkomstencode de belastingaftrekbaarheid van enige vergoeding van meer dan $ 1 miljoen, tenzij deze is gekoppeld aan de prestaties van de uitvoerende macht. . Op deze manier komen de onderpresterende hooggeplaatste leidinggevenden, wanneer ze worden gecompenseerd met een fors pakket, onder de bevoegdheid van deze sectie.
Conclusie
Technisch gezien wordt Golden Parachute gedefinieerd als een contract tussen de Vennootschap en haar topmanagement, wat inhoudt dat de leidinggevenden aanzienlijke voordelen zullen krijgen als laatstgenoemde wordt beëindigd als gevolg van de herstructureringsactiviteit. Deze voordelen omvatten gewoonlijk bonussen in contanten, aandelenopties, een pensioenpakket, medische voordelen en natuurlijk een mooie ontslagvergoeding. Het wordt ook gebruikt als hulpmiddel voor het beschermingsmechanisme of de gifpil om een mogelijke fusie te ontmoedigen. De hoeveelheid voordelen of compensatie die aan de crème-de-la-crème van het bedrijf is beloofd, zou ertoe kunnen leiden dat veel overnemers hun overnamebesluit wijzigen.
