Calculator voor activatoewijzing - Wijs de activa toe met behulp van de duimregel

Over Asset Allocation Calculator

De formule voor het berekenen van de activatoewijzing is hieronder:

Waarin,

A is de leeftijd van het individu.

Asset allocatie is geen gemakkelijke taak, en er is niet één methode om hetzelfde vast te stellen, en deze verschilt van geval tot geval en van persoon tot persoon. Hierbij moet rekening worden gehouden met factoren zoals leeftijd, risicoprofiel, levensdoelen, huidige schulden, enz. En al deze factoren zijn van invloed op veel beslissingen over activaspreiding, aangezien de portefeuillebeheerder die fondsen zou behandelen en de activaspreiding dienovereenkomstig zou wijzigen. Ze hebben een beleggingsbeleidsverklaring die gewoonlijk IPS wordt genoemd, die een vooraf bepaald rendement op de portefeuille zal hebben, en de allocatie zal dienovereenkomstig worden bepaald en blijft veranderen als er een verandering is in een van de belangrijke factoren.

Omdat deze echter veel complicaties en berekeningen met zich meebrengen, zullen we ons concentreren op een eenvoudige formule (een vuistregel) waarin we een leeftijd van 100 aftrekken om de toewijzing te bepalen in de voorraad, die als risicovolle activa wordt beschouwd. Het resterende percentage kan worden toegewezen aan minder risicovolle activa of zelfs in contanten worden aangehouden. Eenvoudigheidshalve zullen we drie activaklassen beschouwen: aandelen als een risicovol actief, obligaties als een minder risicovol actief en ten derde, kasequivalenten die in vergelijking met de andere twee als minst risicovol worden behandeld.

Hoe te berekenen met behulp van de Asset Allocation Calculator?

Men moet de onderstaande stappen volgen om de Asset Allocation te berekenen.

Stap # 1 - Bepaal het risicoprofiel van het individu, het doel van de investering, het aantal jaren waarvoor moet worden geïnvesteerd.

Stap # 2 - Leeftijd is hier de belangrijkste factor, die moet worden genoteerd.

Stap # 3 - Bepaal de bandbreedtes waarbinnen de investering zou zijn toegestaan ​​voor risicovolle activa per factor bepaald in stap 1.

Stap # 4 - Trek nu de leeftijd die werd genoteerd in stap 2 af van 100, wat de activaspreiding zal zijn naar een risicovolle activa, namelijk het eigen vermogen.

Stap # 5 - Het resterende percentage kan gelijkelijk worden toegewezen aan obligaties en contanten of per individuele vereiste, ofwel het volledige resterende percentage in contanten of in obligaties.

Stap # 6 - Het resultaat is een ruwe toewijzing per vuistregel, hoewel niet de nauwkeurige.

Voorbeeld 1

De heer Vinay is een persoon die alleen blijft, en hij is 35 jaar oud. Hij is nooit met investeringen bezig geweest en begrijpt er niet veel van. Hij is heel netjes gesetteld in zijn eigen huis en is geen enkele aansprakelijkheid verschuldigd. Het enige doel dat hij nu heeft, is om genoeg geld voor zichzelf te hebben tijdens zijn pensionering, dat is over dertig jaar.

Hij benadert een financieel adviseur die zijn factoren erkent en rekening houdt met zijn zorgen en investeringsdoel, en geeft hem een ​​IPS-verklaring die hij nauwelijks begreep, en raadt hem daarom als laatste optie aan om de vuistregelbenadering te gebruiken, die gemakkelijk zou zijn hem te begrijpen en gemiddeld genomen zal de toewijzing in de buurt komen van de vereisten van de heer Vinay.

Verder kiest de heer Vinay ervoor om ook contanten en obligaties toe te wijzen.

Op basis van de bovenstaande informatie moet u de Asset Allocation berekenen per vuistregel.

Oplossing:

We kunnen hier opmerken dat de heer Vinay goed geregeld is, en dat er geen schuldverplichting voor hem is en het enige doel van zijn leven om geld te hebben tijdens zijn pensionering, en daarom zou de risicobereidheid zijn om minder geld toe te wijzen aan risicovolle activa en meer. fondsen in de minder risicovolle activa.

Nu kunnen we de onderstaande formule gebruiken om de assetallocatie te berekenen:

• = 100 - 35
• = 65%

Volgens de bovenstaande vuistregelformule moet de toewijzing aan risicovolle activa 65% zijn als het tijdsbestek om in 30 jaar te investeren, en het resterende deel, dat 100-65 is, wat 35% is, kan worden belegd in kasequivalenten en obligaties.

Omdat we echter geen specifieke allocatie krijgen, kunnen we ze opsplitsen in gelijke verhoudingen, namelijk 35% / 2, ofwel 17,5% in kasequivalenten en 17,5% in obligaties.

Voorbeeld 2

De heer Kapoor, die 55 jaar oud is, investeert al geruime tijd in de markt, maar lijdt verlies, en daarom besloot hij de activaspreiding naar risicovolle activa te verminderen. Omdat zijn portefeuille leeg is, weet hij niet zeker wat er verder moet gebeuren. Hij wil gewoon een vast inkomen per maand ontvangen en een forfaitair bedrag aan het einde van 15 jaar. Hij heeft geen openstaande schuld. Hij neemt het advies van zijn vriend, die een MBA in financiën is en vanwege zijn langetermijninvestering, leeftijdsfactor en beperkte kennis over assetallocatie, stelt hij voor om een ​​vuistregelmethode te gebruiken voor zijn assetallocatie. De heer Kapoor is niet geïnteresseerd in het aanhouden van activa in contanten.

Op basis van de gegeven informatie moet u het Asset Allocation-percentage berekenen, zowel in aandelen als obligaties, volgens de voorgestelde methode.

Oplossing:

We kunnen hier opmerken dat de heer Kapoor goed is afgewikkeld, en er is geen schuldverplichting voor hem en het enige doel van zijn leven om geld te hebben tijdens zijn pensionering, en daarom zou de risicobereidheid zijn om minder geld toe te wijzen aan risicovolle activa en meer. fondsen in de minder risicovolle activa.

Nu kunnen we de onderstaande formule gebruiken om de assetallocatie te berekenen:

• = 100 - 55
• = 45%

Volgens de bovenstaande vuistregelformule zou de allocatie naar risicovolle activa 45% moeten zijn als het tijdsbestek om in 15 jaar te investeren, en hij is niet geïnteresseerd om de allocatie naar risicovolle activa te verhogen en het resterende deel, dat 100-45 is, dat is 55 % kan worden belegd in obligaties en die zullen voldoen aan zijn eis om vast inkomen te verdienen.

Conclusie

Asset allocatie is niet eenvoudig en hangt af van geval tot geval en type persoon; hun risicofactoren, tijdshorizon, liquiditeitsvereisten, belastingvereisten, wettelijke vereisten, enz. zijn enkele van de factoren die de assetallocatie bepalen. Aangezien veel individuen geen kennis hebben van de kapitaalmarkten, zou deze vuistregel voor hen nuttig zijn.