Definitie van inkomensongelijkheid
Inkomensongelijkheid wordt gedefinieerd als een ongelijke inkomensverdeling tussen de massa's of een situatie waarin een groot deel van het totale inkomen in handen is van het kleine percentage van de bevolking, wat mogelijk is vanwege verschillende redenen, zoals de variatie in inkomstenbronnen, het aantal afhankelijke personen, gemakkelijkere beschikbaarheid van middelen, enz.
Soorten inkomensongelijkheid
- Marktongelijkheid: de ongelijkheid die ontstaat als gevolg van verschillen in de kenmerken van de individuen, zoals energie, intelligentiequotiënt, emotioneel quotiënt, enz. Kan resulteren in een verschillend tevredenheidsniveau van de klanten en daarom kunnen de individuen met het bezit van dergelijke eigenschappen op vergelijkbare wijze meer geld dan de anderen.
- Politiek-economische ongelijkheid: de ongelijkheid die ontstaat door de politiek-economische factoren die het gevolg zijn van het bestuursbeleid van de regering. Het beleid van de overheid kan de inkomensniveaus van de individuen ernstig beïnvloeden. De overheid kan de linkse benadering volgen om de inkomensniveaus binnen een vooraf vastgestelde marge te houden. Of ze kunnen het kapitalisme volgen, wat gunstig is voor mensen met een hoger verdienvermogen.
De inkomensongelijkheid die het gevolg is van politiek-economische factoren wordt als gevaarlijker beschouwd dan de ongelijkheid op de markt, omdat de factoren in dit geval niet onder controle staan van een individu.
Hoe inkomensongelijkheid analyseren?
Inkomensgelijkheid levert geen gevolgtrekking op als het als een absoluut getal wordt beschouwd, maar het kan een nuttige indicator zijn van de economie die als relatieve meting wordt beschouwd, via de volgende procedure:
De bevolking wordt van de rijkste naar de armste verdeeld in 5 segmenten, waarbij elk segment 20% van de totale bevolking vertegenwoordigt en het aandeel van elk segment in het totale inkomen moet worden vermeld. Op deze manier kan men afleiden hoeveel van het totale inkomen geconcentreerd is met de rijkste 20% van de groep die voor analyse in aanmerking komt.
Voorbeeld van inkomensongelijkheid
De volgende tabel geeft de inkomensverdeling door verschillende bevolkingssegmenten op basis van inkomensniveaus:
| Inkomensgroepen | ||||||
| Laagste | Lager midden | Midden | Bovenste midden | Bovenste | Totaal | |
| Aandeel van de bevolking | 20% | 20% | 20% | 20% | 20% | 100% |
| Verhouding van inkomen | 2% | 8% | 14% | 19% | 57% | 100% |
Zoals voorgesteld door de tafel. De rijkste 20% van de bevolking heeft 57% van het totale inkomen van de groep in handen. Het betekent dat ze voldoende middelen zullen hebben om in hun eigen levensonderhoud te voorzien, terwijl als we kijken naar de onderste 2%, ze het moeilijk zullen hebben om zelfs in hun dagelijkse behoeften te voorzien.
Voordelen
Hoe onrealistisch het ook mag klinken, maar inkomensongelijkheid heeft ook voordelen. Zoals ook vermeld door het American Enterprise Institute, moet inkomensongelijkheid worden gezien als een kans - een kans om verder te groeien in de inkomensschaal door middel van onderwijs.
Ongelijkheid ontstaat als het land floreert en het wordt gezien als een middel om de mensen te belonen met een hoge inkomensconcentratie voor hogere investeringen in de toekomst. Het onderdrukken van ongelijkheid kan die investering onderdrukken.
Nadelen
- Verdeelt de gemeenschap tussen rijk en arm, wat van tijd tot tijd kan resulteren in ernstige sociale uitbarstingen omdat de arme sectie zich onderdrukt voelt door de rijke klasse.
- Het kan ook corruptie veroorzaken, omdat het een stimulans geeft om zoveel mogelijk te verdienen of te sparen.
- Problemen met de uitvoering van overheidsbeleid doordat de middelen aan verschillende inkomensklassen worden toegewezen, worden moeilijk.
Beperkingen
Het geeft geen exact beeld van de samenleving: naast inkomensongelijkheid is het belangrijk dat ook andere belangrijke factoren die verband houden met het welzijn van de individuen in aanmerking worden genomen, zoals opleidingsniveau, sterftecijfer, menselijke ontwikkelingsindex, enz.
Het is bijvoorbeeld mogelijk dat in een land de inkomensongelijkheid erg laag is, misschien zelfs nul. Het geeft aan dat iedereen in dat land evenveel verdient. Maar wat als datzelfde bedrag ook niet genoeg is om in de basisbehoeften te voorzien door hoge inflatie, hoog belastingtarief, laag opleidingsniveau, gebrek aan daadkrachtige overheid in het centrum, etc.
Maatregelen om inkomensongelijkheid te verminderen
Hieronder volgen de maatregelen die moeten worden overwogen om de inkomensongelijkheid te verminderen.
- Belastingplaten: Veel bedrijven hebben verschillende belastingplaten op basis van het inkomen van het individu. Deze belastingplaten zorgen ervoor dat degene die meer verdient, veel meer belasting moet betalen dan degene die minder verdient. Ook een inkomensklasse kan van het belastingstelsel worden weggelaten, dat wil zeggen belastingvrij (directe belasting). De overheid kan deze geïnde belastingen herverdelen in de vorm van andere voordelen en voordelen, zoals gezondheidszorg en onderwijs, aan het kansarme deel van de samenleving
- Subsidies: Aangezien de belastingplaten alleen kunnen helpen door middel van directe belastingen, kunnen subsidies helpen bij het besparen van andere noodzakelijke uitgaven van de mensen. De overheid kan de essentiële zaken als voedsel, water, gezondheid, onderwijs, etc. subsidiëren voor de lagere inkomensgroep
- Gemakkelijkere beschikbaarheid van kapitaal: om het ondernemerschap onder de lagere inkomensgroep van de samenleving te stimuleren, kan de overheid de leningen tegen een lagere rente verstrekken
Inkomensongelijkheid is dus een maatstaf die regeringen altijd in de gaten moeten houden en proberen deze te minimaliseren. Het mag echter ook niet tot nul worden gereduceerd, aangezien inkomensongelijkheid soms wordt gezien als een beloning voor degenen die de risico's nemen om in de toekomst te investeren.
