Verschillen tussen insolventie en faillissement
Insolventie kan worden gedefinieerd als een omstandigheid waarin de activa van een individu of een bedrijfsorganisatie onvoldoende zijn in vergelijking met de passiva die dezelfde eigenaar zijn. Aan de andere kant is faillissement een legale manier om insolventie te behandelen, waarbij een insolvente persoon of bedrijfsorganisatie hulp van de overheid kan inroepen voor het vereffenen van zijn schulden die bij de schuldeisers liggen.
Insolventie versus faillissement Infographics
Belangrijkste verschillen Insolventie versus faillissement
- Insolventie kan worden geleerd als een financiële toestand van een persoon of een bedrijfsorganisatie wanneer de feitelijke bezittingen niet voldoen aan de verplichtingen die aan de schuldeisers verschuldigd zijn. Faillissement is daarentegen een juridische procedure waarbij een insolvente de hulp van de overheid kan inroepen voor de betaling en definitieve afwikkeling van zijn financiële schulden. Een faillissement kan pas plaatsvinden na insolventie. Een individu of een bedrijf kan, nadat is bevestigd dat hetzelfde failliet gaat, kiezen uit verschillende mechanismen om de aanhoudende donkere fase het hoofd te bieden. Faillissement is een van die mechanismen waaraan een insolvente de voorkeur kan geven. Faillissement is permanent, terwijl insolventie tijdelijk van aard is. Insolventie is onvrijwillig, terwijl faillissement vrijwillig of onvrijwillig kan zijn.
- Faillissement is een juridische procedure om een insolventie op te lossen, terwijl dit laatste slechts een financiële staat is. Insolventie van een persoon of een bedrijfsorganisatie heeft mogelijk geen invloed op hun kredietwaardigheid, terwijl faillissement wel invloed kan hebben op hun kredietwaardigheid. Plotselinge stijging van schuldverplichtingen, aanzienlijke omzetdaling, liquiditeitsratio's onder één, grotere afhankelijkheid van krediet, vertraging in betalingen, lagere winsten, enz. Zijn de indicatoren van insolventie van een individu of een bedrijfsorganisatie. De indicator van faillissement is echter insolventie, aangezien dit de eerste fase van hetzelfde is. In dit verband kan worden gesteld dat de meeste van alle insolvente bedrijven niet failliet kunnen worden verklaard, terwijl alle failliete bedrijven de status van insolventie hebben.
- Een insolvente kan de mogelijkheid van een faillissement vermijden door op tijd te handelen en adequate strategieën te ontwerpen en uit te voeren die aansluiten bij de huidige vereisten en hetzelfde uit de insolventiefase halen. Insolventie hoeft niet noodzakelijk te worden gevolgd door faillissement, aangezien er verschillende andere mechanismen zijn waarmee een insolvente insolventie kan afhandelen, terwijl faillissement alleen kan plaatsvinden na insolventie.
Vergelijking van tabel
| Basis voor vergelijking | Insolventie | Faillissement | ||
| Definitie | Dit is een verstoring van het financiële welzijn van een individu of een bedrijfsorganisatie. Het vindt plaats wanneer een individu of een entiteit niet in staat is om aan de onderliggende financiële schuldverplichtingen te voldoen. | Dit kan worden gedefinieerd als de juridische status van een persoon of een entiteit die de financiële schulden die hij verschuldigd is aan de schuldeisers, leveranciers en verkopers niet kan terugbetalen. | ||
| Types |
Bedrijfsinsolventie kan van drie soorten zijn: 1) Vrijwillige administratie - bij dit soort insolventie wijzen de bestuurders van een insolvente bedrijfsorganisatie een vrijwillige bewindvoerder aan om de zaken hiervan te onderzoeken. 2) Liquidatie of liquidatie - Het is de liquidatie van een bedrijf door alle resterende activa van een entiteit te verkopen en de netto-opbrengst onder de schuldeisers te verdelen. Als er een overschot is, wordt hetzelfde uitgekeerd aan de aandeelhouders. 3) Curatorschap - Het is een soort insolventie waarbij de schuldeisers met een zekerheid van een bedrijf een curator benoemen om de resterende activa ervan te verkopen en hun uitstaande bedragen terug te betalen. |
Faillissement kan van twee soorten zijn: 1) Reorganisatie faillissement - Bij dit type faillissementen wordt herstructurering van aflossingsplannen uitgevoerd. 2) Faillissement bij liquidatie - Bij dit type faillissementen kiezen de debiteuren ervoor om hun activa te verkopen voor het betalen van de schulden van de crediteuren. |
||
| Financiële staat | Het is een financiële toestand. | Dit is geen financiële toestand. | ||
| Wettigheid | Het weerspiegelt niet de juridische status van een individu of een bedrijfsorganisatie. | Dit weerspiegelt de juridische status van een individu of een bedrijf. Het is een juridische procedure die wordt gebruikt om insolvente personen of bedrijfsorganisaties te helpen. | ||
| Hoe op te lossen? | Het kan worden opgelost door middel van faillissement en verschillende andere mechanismen. | Het kan worden opgelost door ofwel te liquideren of door de hulp van de overheid in te roepen voor het betalen van hun openstaande schulden aan de schuldeisers. | ||
| Gevolgen voor kredietbeoordelingen | Het heeft geen invloed op de kredietwaardigheid van een individu of een bedrijfsorganisatie. | Het heeft mogelijk gevolgen voor de kredietwaardigheid van een individu of een bedrijfsorganisatie. | ||
| Gedrag | Dit is niet permanent van aard, dwz het is een tijdelijke toestand. | Het is permanent van aard. | ||
| Werkwijze | De insolventie van een individu of een bedrijfsorganisatie is onvrijwillig. | Het faillissement van een persoon of een bedrijfsorganisatie kan vrijwillig of onvrijwillig zijn. | ||
| Indicatoren | De indicatoren van insolventie van een persoon of een bedrijfsorganisatie kunnen een stijging van de schulden en verplichtingen, een daling van de verkoop, een lagere liquiditeitsratio (current ratio, quick ratio, enz.) Zijn, vertraging in betalingen, een grotere afhankelijkheid van krediet, etc. | De indicatoren van faillissement zijn insolventie. | ||
| Relevantie | Het houdt verband met financiële schuldverplichtingen. | Het is gerelateerd aan het wettige of juridische concept. |
Conclusie
Insolventie kan worden gedefinieerd als het falen van een persoon of bedrijfsorganisatie bij het afbetalen van hun financiële schulden als gevolg van onvoldoende middelen en activa. Faillissement is daarentegen een legale manier om met insolventie om te gaan, waarbij een insolvente de overheid om hulp vraagt bij het vereffenen van al zijn rechten en verplichtingen die hetzelfde verschuldigd is aan zijn schuldeisers. Bedrijfsinsolventie is van drie soorten: vrijwillige administratie, liquidatie of liquidatie en curatele, terwijl faillissementen van twee soorten zijn: reorganisatie faillissement versus liquidatie faillissement.
