Verhaal in Factoring Betekenis
Regres is een soort Factoring die plaatsvindt wanneer een entiteit de facturen aan de klant (factor) moet verkopen met de voorwaarde dat de entiteit alle facturen die niet geïncasseerd zijn terugkoopt, dit betekent dat bij regres de factor (klant) dat niet is. enig risico nemen van de niet-geïnde facturen.
In eenvoudige bewoordingen is het de verkoop van debiteuren door een bedrijf aan een factor met korting. De factor betaalt een percentage van de te ontvangen rekening aan het bedrijf en geeft later, na incasso van het totale bedrag van de debiteur, het saldo (na aftrek van de korting) door aan het bedrijf.
Voorbeeld van verhaal bij factoring
Stel dat Bedrijf A is de verkoop van $ 100 ter waarde van goederen aan Bedrijf B op 1 st May, die is terug te betalen op 31 st mei. Nu Bedrijf A stuurt de factuur kopie aan de Factoring Company, die $ 80 stuurt naar Company A. Op 31 ste mei, de Factoring bedrijf zamelt $ 100 van Company B en draagt de balans (100-80-5 = 15) $ 15 tot Vennootschap na houden $ 5 als factoringkosten.
Laten we dieper ingaan op de twee hoofdtypen: recourse en non-recourse factoring.
Hierin moet de verkoper de factor terugbetalen in geval van niet-betaling door de debiteuren. Met andere woorden, de verkoper neemt het risico van niet-geïnde facturen op zich. Regres-tijd is de tijd gedurende welke het factoringbedrijf de factuur openhoudt. Met andere woorden, als de klant niet betaalt nadat de regresperiode is verstreken, heeft de factoringmaatschappij de mogelijkheid om de volledige factuur van de verkoper terug te vorderen.
Laten we een voorbeeld bekijken om dit concept te begrijpen.
Bedrijf A verkoopt voor $ 1000 aan goederen aan bedrijf B, dat bedrijf A na zes maanden zal terugbetalen. Bedrijf A stuurt ook een kopie van een factuur naar een factoringbedrijf, dat op dezelfde dag $ 850 aan bedrijf A overmaakt. Na zes maanden ontvangt het factoringbedrijf $ 1000 en, na aftrek van een commissie van 10% van $ 100, wordt het saldo van $ 50 (1000-850-100 = 50) teruggestort aan bedrijf A.
De journaalboekingen voor bedrijf A zien er als volgt uit.
Aan de andere kant absorbeert de factor bij non-recourse factoring het risico van wanbetaling door kredietnemers. Omdat het risicovoller is, zijn de transactiekosten die aan de factor worden betaald hoger dan bij recourse factoring.
Als we voor hetzelfde voorbeeld dat hierboven is uitgelegd, aannemen dat de factorkosten 20% bedragen (dit is over het algemeen veel hoger vanwege het hoge risico), zien de journaalboekingen voor bedrijf A er als volgt uit.
Verschil tussen regres- en non-regresfactoren
| Parameter | Factoring van regres | Factoring zonder verhaal | ||
| Tegenpartijrisico | Voor rekening van de verkoper; | Gedragen door een factoringbedrijf; | ||
| Factor vergoedingen | Laag | Hoog | ||
| Voorschotbedrag | Hoog omdat het risico bij de verkoper ligt. | Laag omdat factoringbedrijf een hoog risico moet dragen. | ||
| Profiel van debiteur / lener | Een kredietprofiel moet door de verkoper worden geëvalueerd en is over het algemeen eenvoudig aangezien de verkoper al een relatie heeft met zijn klant / kredietnemer. | Een zeer gedetailleerd due diligence-onderzoek wordt uitgevoerd door het factoringbedrijf alvorens akkoord te gaan met factoring van dergelijke debiteuren. |
Voordelen
- Het is een zeer gemakkelijke manier om geld op debiteuren voor te schieten en kasstromen op te bouwen.
- Het draagt ook het gedoe van het innen van betalingen van debiteuren over aan een derde partij, zodat de verkoper zich kan concentreren op zijn kernactiviteiten.
- Het is veel goedkoper voor de verkoper omdat de factorkosten laag zijn.
- Aangezien het risico niet door de factor wordt gedragen, is recourse factoring direct beschikbaar in de markt en wordt het sneller goedgekeurd.
Nadelen
- Aangezien het volledige risico van wanbetaling door de verkoper wordt gedragen, moet de verkoper het kredietprofiel van de klant goed onderzoeken.
- Het kan de financiële situatie van de verkoper sterk beïnvloeden als de klant in gebreke blijft met een groot bedrag.
Conclusie
Voordat bedrijven beslissen voor welk type factoring ze kiezen, moeten bedrijven afhankelijk zijn van twee hoofdfactoren. Ten eerste kan de verkoper bij een laag debiteurenbedrag het risico van wanbetaling nemen en kiezen voor regresfactoring. Als de verkoper een goede relatie met de klant heeft en er vertrouwen in heeft dat hij zijn schulden kan terugbetalen, heeft recourse factoring de voorkeur. Ten slotte is het erg belangrijk om de voorwaarden van de factoringovereenkomst duidelijk te definiëren en te begrijpen. Zelfs bij factoring zonder verhaal kan de factoringmaatschappij ermee instemmen alleen te betalen als de klant failliet is verklaard en niet als de klant niet betaalt of met het geld is weggelopen.
